بررسی اثر الیاف پارافیبر بر مشخصات فنی مخلوط های آسفالت بازیافتی گرم کارخانه ای و انتخاب یک ترکیب مناسب

امروزه در ساخت رویه های آسفالتی به دلیل افزایش شدید قیمت قیر و مشکلات زیست محیطی به موضوع بازیافت گرم توجه شده است. از نکته نظر فنی، الیاف مصالحی هستند که تعدادی از رفتارهای مخلوط های آسفالتی را بهبود می دهند. هدف این پژوهش، بررسی رفتار فنی مخلوط های آسفالتی گرم حاوی تراشه آسفالت در حضور الیاف پارافیبر به منظور تعیین مقدار مناسب این الیاف و تراشه آسفالتی درتهیه مخلوط های آسفالت گرم بازیافتی است. بدین منظور از یک رویکرد جدید برای طراحی آزمایش، تحلیل نتایج و انتخاب ترکیب مناسب آسفالتی استفاده شد. این رویکرد، از یک روش طراحی عاملی دو سطحی در محیط نرم افزار دیزاین اکسپرت بر اساس توابع مطلوبیت استفاده می کند. نتایج تهیه نمونه های آزمایشگاهی و تست آنها نشان داد که در مخلوط حاوی ۵۰ درصد تراشه و ۶ درصد قیر، افزایش الیاف از صفر به ۲/۰ درصد، مقدار استقامت مارشال را ۴/۱۷ درصد افزایش و مقدار روانی را ۸/۳ درصد کاهش می دهد. در همین مخلوط با مقدار قیر ۴ درصد، با افزایش الیاف از صفر به ۲/۰ درصد، مقدار استقامت و روانی مارشال به ترتیب ۸/۱ و ۵/۲۱ افزایش پیدا می کند. بیشترین فضای خالی مربوط به مخلوط آسفالتی، حاوی ۵۰ درصد تراشه، ۴ درصد قیر و ۲/۰ درصد الیاف است. تحلیل نتایج نشان می دهد که ترکیب مناسب برای تولید مخلوط آسفالت بازیافتی با توجه به معیارهای طراحی در آیین نامه روسازی راه های آسفالتی ایران برای مصالح منتخب در این تحقیق، ۶ درصد قیر، ۵۰ درصد تراشه آسفالت و ۲/۰ درصد الیاف پارافیبر است.

کلیدواژه ها:

بازیافت آسفالت ، طراحی عاملی دو سطحی ، الیاف پارافیبر ، قیر ، طراحی آزمایش