تاثیرتمرین هیپوکسی اینتروال در سطح دریا بر اشباع اکسیژن خون شریانی، مقدارهموگلوبین ، درصد هماتوکریت و ضربان قلب استراحتی کوهنوردان مبتلا به بیماری حاد کوهستان

مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق، بررسی تاثیر تمرینات هیپوکسی اینتروال بر اشباع اکسیژن شریانی، هموگلوبین، هماتوکریت و ضربان قلب استراحت کوهنوردان نیمه حرفه ای مبتلا بر بیماری حاد کوهستان بود. روش ها: نمونه آماری این تحقیق را ۳۰ نفر از کوهنورادن نیمه حرفه ای استان گیلان (سن ۰۵/۲±۶۶/۲۷ سال، شاخص توده بدن ۵۱/۱±۱۸/۲۵ کیلوگرم بر مترمربع) تشکیل دادند. افراد مورد تحقیق در دو گروه تجربی (۱۵=n) و کنترل (۱۵=n) قرار گرفتند. گروه تجربی هشت هفته تمرینات هیپوکسی اینتروال را انجام دادند و گروه کنترل هیچ برنامه تمرینی نداشتند. در تمرین هیپوکسی اینتروال ،آزمودنیها از طریق کنترل تنفس بطور آگاهانه و هدفمند به گونه ای تمرین کردند که دچار هیپوکسی در سلولها شدند. خون گیری از افراد برای تعیین هموگلوبین و هماتوکریت به عمل آمد. ضربان قلب و میزان اشباع اکسیژن خون سرخرگی با دستگاه پالس اکسی متر انگشتی و بیماری حاد کوهستان با پرسشنامه لیک لوئیس اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از t همبسته و t مستقل استفاده شد.یافته ها: نتایج آزمون تی مستقل نشان داد هشت هفته تمرین هیپوکسی اینتروال اختلاف معنی داری در افزایش اشباع اکسیژن خون سرخرگی (۰۰۰/۰=p)، هموگلوبین (۰۰۰/۰=p)، هماتوکریت (۰۰۰/۰=p) و کاهش معنی داری در ضربان قلب استراحتی (۰۰۰/۰=p) و علاتم بیماری حاد کوهستان کوهنوردان آماتور گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل دارد (۰۵/۰>p).نتیجه گیری: تمرینات هیپوکسی اینتروال در سطح دریا تمرینی کارآمد جهت آماده سازی کوهنوردان نیمه حرفه ای برای قرار گرفتن در ارتفاعات بالا و جلوگیری از بیماری حاد کوهستان می باشد.

کلیدواژه ها:

بیماری حاد کوهستان ، هیپوکسی اینتروال ، هموگلوبین ، هماتوکریت ، کوهنوردان نیمه حرفه ای