بررسی عوامل سازمانی موثر بر تعارض نقش شغلی وخانوادگی پرستاران زن در دوران بیماری کرونا

هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل سازمانی موثر بر تعارض نقش شغلی و خانوادگی پرستاران زن در دوران بیماری کرونا است. در این پژوهش از روش پیمایش استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل زنان پرستار شهرستان جیرفت در بیمارستان های دولتی و خصوصی به تعداد ۱۰۰ نفر بود که به روش سرشماری انتخاب گردیدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد عوامل سازمانی و تعارض نقش شغلی و خانوادگی استفاده شد. روایی آن ها از طریق روایی صوری و پایایی آنها از طریق آلفای کرونباخ تایید شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد از بین عوامل سازمانی، تعهد سازمانی مهمترین پیش بینی کننده تعارض نقش شغلی و خانوادگی زنان شاغل بود (۰/۴۶۵-=t =-۳/۶۹۵، β). نتایج بدست آمده از آزمون مدل نشان می دهد که بین تعارض نقش با عدالت سازمانی (۰/۴۷=p<۰/۰۰۱، β)، امکان ارتقای نقش (۰/۴۴=p<۰/۰۰۱، β)، درگیری شغلی (۰/۷۳=p<۰/۰۰۱، β)، تعهدسازمانی (۰/۶۸=p<۰/۰۰۱، β)، احساس گرانباری نقش (۰/۱۳=p<۰/۰۰۱، β)، حمایت اجتماعی مافوق (۰/۷=p<۰/۰۰۱، β)، حمایت اجتماعی همکاران (۰/۶۳=p<۰/۰۰۱، β) و رضایت شغلی (۰/۶۲=p<۰/۰۰۱، β) رابطه منفی و معنی داری بود. ضریب رگرسیون بین عوامل سازمانی با تعارض نقش شغلی و خانوادگی برابر با ۰/۳۱- بود بدین معنی که به ازای یک واحد افزایش در عوامل سازمانی، تعارض نقش شغلی و خانوادگی زنان شاغل معادل ۰/۳۱ واحد انحراف معیار کاهش پیدا خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

تعارض نقش ، رضایت شغلی ، حمایت اجتماعی ، تعهد سازمانی ، درگیری شغلی