بررسی رابطه بین آموزش مجازی و رضایت شغلی معلمان با توجه به نقش میانجی سواد رسانه ای معلمان مقطع ابتدایی شهرستان آزادشهر

هدف پژوهش بررسی رابطه بین آموزش مجازی و رضایت شغلی معلمان با توجه به نقش میانجی سواد رسانه ای معلمان مقطع ابتدایی شهرستان آزادشهر می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل معلمان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ است که تعداد آن ها ۴۰۱ نفر معلم می باشد. نمونه پژوهش بوسیله نمونه گیری در دسترس با توجه به جدول کرجسی و مورگان به تعداد ۱۹۶ نفر می باشد. روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی و با استفاده از پرسشنامه های پرسشنامه آموزش مجازی وطن پرست و همکاران (۱۳۹۵)، پرسشنامه سواد رسانه ای فلسفی (۱۳۹۳) و پرسشنامه رضایت شغلی اسمیت کندال و هیولین (۱۹۶۹) می باشد. در خصوص گردآوری اطلاعات مربوط به ادبیات موضوع و پیشینه پژوهش از روش های کتابخانه ای و جهت جمع آوری اطلاعات برای تایید یا رد فرضیه های پژوهش از روش میدانی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ استفاده می شود. بین آموزش مجازی و رضایت شغلی با میانجی گری سواد رسانه ای با مقدار آزمون (۷۸۴/۲) و سطح معناداری (۰۰۰/۰) با اطمینان ۹۹ درصد و احتمال خطای ۱ درصد رابطه معناداری وجود دارد. بدین ترتیب فرض تحقیق (H۱) پذیرفته و فرض صفر (H۰) رد می شود. به بیان دیگر، رابطه آموزش مجازی و رضایت شغلی با میانجیگری سواد رسانه ای معلمان مقطع ابتدایی شهرستان آزادشهر مستقیم و مثبت می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، رضایت شغلی ، سواد رسانه ای.