‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ آموزش عملی کودکان، جهت آشنائی و گرایش به مفاهیم اعتقادی، قرآنی، دینی و اجتماعی (گروه سنی ۴ تا ۶ سال)

مقاله حاضر از نوع کتابخانه ای و اسنادی است که با توجه به آیات و روایات معتبر و مورد تایید دین مبین اسلام و نظر اندیشمندان صاحب نظر به بررسی و به اصول و روش آموزش عملی مفاهیم دینی، اجتماعی و قرآنی به کودکان می پردازد و ضمن اینکه به روانشناسی رشد توجه می کند، سن یادگیری کودکان را باتوجه به آیات و روایات و رونشناسی رشد و تربیتی بیان می کند. در دیدگاه اسلام اعتقاد بر این است که مجموعه مفاهیم و آموزه های اعتقادی اموری هستند که در سرشت اولیه و دست نخورده کودک و به تعبیر قرآنی، در فطرت او به ودیعه نهاده شده است. «فاقم وجهک للدین حنیفا فطرت الله التی فطر الناس علیها لا تبدیل لخلق الله ذلک الدین القیم ولکن اکثر الناس لا یعلمون» (سوره رم/ آیه ۳۰). این فطرتی است که خداوند انسان را بر آن آفریده دگرگونی در آفرینش الهی نیست؛ این است آیین استوار؛ ولی ا کثر مردم نمی دانند. از فطری بودن مفاهیم اعتقادی در می یابیم که پیش از هر نوع آموزشی، کشش به سوی دین خداوند مهربان و معاد در نهاد کودک وجود دارد که باید پرورش یابد و شکوفا شود. کودکان بهترین و مساعدترین شرایط را برای پرورش دینی دارند. بر این اساس، از فطری بودن مفاهیم اعتقادی در می یابیم که پیش از هر نوع آموزشی، کشش به سوی دین خداوند مهربان و معاد در نهاد کودک وجود دارد که باید پرورش یابد و شکو فا شود. کودکان بهترین و مساعدترین شرایط را برای پرورش دینی دارند. بر این اساس، علیرغم اعتقاد کسانی که آن را در سنین کود کی مناسب نمی دانند؛ انتقال مفاهیم دینی به کودکان ممکن و قابل اجراست. زیرا ما هرگز به دنبال اضافه نمودن مطلبی بیرون از وجود کودک نیستیم، بلکه هدف، اعطای آگاهی، رشد و شکوفاسازی امور فطری کودک است. به همین دلیل، در انتقال مفاهیم مبتنی بر فطرت، جایی برای سختگیری و تقلیدکورکورانه باقی نمی گذارد. با توجه به هدف پژوهش، که افزایش آگاهی افراد به ویژه مربیان مهد کودک در بکارگیری مناسب و درست عملی اصول، روش ها و تسهیل و تعمیق یادگیری به کودکان است. در این پژوهش از قرآن کریم، کتب احادیث معتبر و مورد تایید دین اسلام و علمای شیعه و کتب روانشناسی به ویژه روانشناسی رشد و روانشناسی تربیتی استفاده شده است و نتیجه این پژوهش نشان می دهد که هرچه درتدریس عملی مفاهیم دینی از اصول و مبنا و روش های مناسب تر استفاده گردد. یادگیری سریع تر، پایدارتر و یادگیری در کودکان عمیق ترصورت می پذیرد. که این یادگیری در آینده به اعتقادات توحیدی و مذهبی و محیط زندگی و تقویت باورهای توحیدی داربست می زند. و بالاخره خلاصه و فشرده همه مطالب یاد شده آن است که تمسک به قرآن و عترت، در همه ادوار و زمان ها مخصوصا دوران نوجوانی و آموزش ابتدای مفاهیم درکودکی، مهم ترین، بلکه تنها راه تقویت و حافظ عقاید و باورهای دینی و مذهبی درجوانی و بزرگ سالی است. با توجه به سخن رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله که فرمود: «انا معاشر الانبیاء امرنا ان نکلم الناس علی قدر عقولهم» ما پیامبران موظفیم با هرکس مطابق درک و فهم او صحبت کنیم (اصول کافی، جلد۱)؛ لذا با توجه به هدف پژوهش، که افزایش آگاهی افراد به ویژه مربیان مهد کودک در بکارگیری مناسب و درست عملی اصول، روش ها و تسهیل و تعمیق یادگیری به کودکان است اگر آموزش مفاهیم به گونه ای حساب شده صورت نگیرد، نه تنها از تاثیرات سازنده ای برخوردار نمی گردد، بلکه می تواند پیامدهای زیانباری به دنبال داشته باشد.

کلیدواژه ها:

مربی ، آموزش عملی مفاهیم ، درونی کردن ارزش ها ، مفاهیم دینی ، مفاهیم قرآنی.