The Effect of One Session Exhaustive Exercise on Hepcidin, Iron, Ferritin and Hemoglobin of Female Athletes
محل انتشار: مجله علوم پیشرفته زیست پزشکی، دوره: 9، شماره: 3
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 199
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JABS-9-3_009
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: ورزشکاران دختر در معرض خطر کمبود آهن هستند. هپسیدین یک تنظیم کننده مهم در هموستاز آهن کل بدن است. هدف این تحقیق بررسی تاثیر یک جلسه تمرین درماندهساز بر هورمون هپسیدین، آهن، فریتین و هموگلوبین دختران ورزشکار بود.
مواد و روشها: تعداد ۳۰ دختر ورزشکار رشته دوومیدانی شهرستان شیراز به روش هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفر تجربی و کنترل تقسیم شدند. نمونههای خونی آزمودنیهای تحقیق پس از ۱۲ ساعت ناشتا، دو ساعت قبل از تمرین قبل، بلافاصله، ۳ و ۲۴ ساعت بعد از یک فعالیت ورزشی درماندهساز شامل ۶ تکرار ۳ دقیقه ای بر روی تردمیل گرفته شد و با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر به صورت ترکیبی تجزیه وتحلیل شد.
نتایج: نتایج نشان داد که در گروه تجربی هورمون هپسیدین پس از فعالیت افزایش معناداری یافت (۰۰۱/۰=P) و بیشترین مقادیر آن نیز در ۳ ساعت پس از فعالیت مشاهده شد (۰۰۴/۰=P). آهن (۰۰۱/۰=P)، فریتین (۰۰۱/۰=P) و هموگلوبین (۰۰۱/۰=P) نیز پس از فعالیت افزایش معنی دار یافتند، اما مقادیر هموگلوبین ۳ ساعت پس از ورزش به مقادیر کمتر از پیش آزمون کاهش یافت (۰۱/۰=P).
نتیجه گیری: درمجموع نتایج نشان داد که یک جلسه تمرین درماندهساز می تواند تا ۳ ساعت پس از تمرین باعث افزایش هورمون هپسیدین و از این طریق جذب و حفظ ذخایر آهن گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رحمت الله میربلوچ
Faculty of Exercise Physiology, Shiraz University, Shiraz, Iran
محسن ثالثی
Faculty of Exercise Physiology, Shiraz University, Shiraz, Iran
مجید چهارده چریک
. Faculty of Mototr Behavior Physiology, Shiraz University, Shiraz, Iran
مریم کوشکی جهرمی
Faculty of Exercise Physiology, Shiraz University, Shiraz, Iran
حمید رضا صادقی پور
Department of Physical Education, Persian Gulf University, Bushehr, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :