روایت شناسی داستان مهبود و زروان بر اساس نظریه ژراژنت

روایت شناسی دانشی نسبتا نوظهور بوده که ما را در شناخت ساختار داستان ها و تحلیل روش های روایت یاری می رساند . به دلیل نقش راهبردی این دانش در شناخت عمیق داستان ها و گستردگی دامنه روایت، کاوشگران حاصل مطالعات خود را در قالب نظریات گوناگون ارائه کرده اند. با تحلیل آراء و نظریات گوناگون می توان نظریه ژرار ژنت را کامل ترین مرجع در این خصوص معرفی کرد. بررسی مولفه های روایی ژنت شناخت مطلوبی از ساختار روایی داستان به دست می دهد. در پژوهش حاضر عناصر روایی ژرار ژنت در داستان مهبود و زروان بررسی شده است. از بررسی های انجام شده می توان نتیجه گرفت فردوسی از ظرفیت های روایی به خوبی بهره جسته است. روایت این داستان به صورت خطی بیان نشده و سیری غیر تقویمی دارد راوی از شتاب ثابت، مثبت و منفی بهره می برد و بسامد حاکم در اثر مفرد است. فاصله بین روایت و روایتگری نیز به دلیل عدم دخالت راوی بسیار کم است.

کلیدواژه ها:

روایت ، مولفه های روایی ، داستان ، ژراژنت