واکاوی اثرات شهر هوشمند بر پایداری شهرها (مورد پژوهی: شهر مشهد)

شهر هوشمند بهمثابه یک راهبرد نوآورانه برای چاره جویی چالش های برآمده از رشد جمعیت و مسائل شهری، مفهومی در حال ظهور است که طی سالهای اخیر توجه زیادی را به خود جلب نموده است. از این منظر، شهر هوشمند یک شهر پایدار و کارآمد باکیفیت بالای زندگی است که هدف آن مقابله با چالشهای شهری از طریق تامین خدمات شهری باکیفیت، اختلاط کاربری، کاهش کربن، دستیابی به بهرهوری انرژی، دستیابی به محیط زندگی با بالاترین کیفیت برای ساکنان، دسترسی به رشد اقتصادی و کیفیت زندگی به طور همزمان و حکمروایی مشارکتی است. با این تفاسیر، پژوهش حاضر بر آن است تا به واکاوی اثرات شهر هوشمند بر پایداری شهر مشهد بپردازد. بدین ترتیب، این پژوهش ازلحاظ روش جز پژوهشهای کمی- کیفی، ازلحاظ هدف از نوع پژوهشهای کاربردی و ازلحاظ ماهیت، از نوع پژوهش های توصیفی- تحلیلی است. روش جمع آوری اطلاعات این پژوهش مبتنی بر پیمایش اجتماعی (ابزار پرسشنامه) است. جامعه آماری این پژوهش نخبگان و متخصصان مرتبط با موضوع این پژوهش در سطح شهر مشهد بوده که با استفاده از روش گلوله برفی، ۴۰ نفر از آنها مورد پرسشگری واقع شدند. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که بین شهر هوشمند و پایداری در سطح شهر مشهد رابطه ای معنادار، قوی و مستقیم وجود دارد. همچنین شهر هوشمند به طور معنی داری پایداری شهر مشهد را تبیین میکند که مقدار آن برابر با ۸۳/۴ درصد است. از سوی دیگر، با توجه به سطح معناداری و ضریب رگرسیون استانداردشده برای هریک از مولفه های دربرگیرنده ی شهر هوشمند، مولفه های زندگی هوشمند، اقتصاد هوشمند، حکمروایی هوشمند، محیط زیست هوشمند، حمل ونقل هوشمند و شهروند هوشمند به ترتیب تاثیر بیشتری بر پایداری شهر مشهد میتوانند داشته باشند.

کلیدواژه ها:

هوشمندی ، شهر هوشمند ، توسعه پایدار ، شهر مشهد