بررسی تاثیر سرمایه های روانشناختی (خودکارآمدی، امید، تاب آوری، خوشبینی ) بر انگیزه پیشرفت (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه اصفهان)

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر سرمایه های روانشناختی (خودکارآمدی ، امید، تاب آوری ، خوشبینی ) بر انگیزه پیشرفت انجام گرفته است . روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است . جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه اصفهان می باشد که ۱۰۰ نفر از دانشجویان به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شده اند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه های سرمایه روانشناختی لوتانز، انگیزه پیشرفت هرمنس و ویژگی های جمعیت شناختی استفاده شده است . تجزیه و تحلیل دادهها به روش همبستگی و رگرسیون انجام شده است . نتایج به دست آمده از همبستگی نشان داد، متغیرهای سرمایه روانشناختی با انگیزه پیشرفت دانشجویان رابطه مثبت معنادار دارد. همچنین ، نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد بین متغیر تاب آوری بر انگیزه پیشرفت ارتباط وجود دارد و در رگرسیون گام به گام به ترتیب متغیرهای امید و تاب آوری پیش بینی کنندههای انگیزه پیشرفت شناسایی شدند. بنابراین نبایستی از توجه به اثرگذاری سرمایه های روانشناختی بر انگیزه پیشرفت دانشجویان و موفقیت و ارتقا عملکرد تحصیلی آنان در محیط های دانشگاهی و آموزشی غافل گشت .

کلیدواژه ها:

سرمایه روانشناختی ، خودکارآمدی ، امیدواری ، تاب آوری ، خوشبینی ، انگیزه پیشرفت .