پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس ذهن آگاهی و سبک های دلبستگی در دانشجویان

هدف از مطالعه حاضر پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس ذهن آگاهی و سبک های دلبستگی در دانشجویان بود. این پژوهش همبستگی است . جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در سال ۱۴۰۱ بودند. نمونه مطالعه حاضر شامل ۹۰ نفر از دانشجویان بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه ها به صورت آنلاین از طریق شبکه های اجتماعی مجازی توزیع گردید. به منظور جمع آوری دادهها از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف ، مقیاس ذهن آگاهی براون و رایان و مقیاس دلبستگی کولینز و رید استفاده شد. به منظور تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بهزیستی روانشناختی با دلبستگی ایمن ارتباط مثبت (۲۸۵/۰(** دارد، در واقع نمرات بالا در دلبستگی ایمن ، می تواند نمره بهزیستی روانشناختی دانشجویان را افزایش دهد. نتیجه دیگر نشان داد که بهزیستی روانشناختی با دلبستگی (ناایمن ) اجتنابی (۲۳۳/۰(**- و اضطرابی (۲۴۵/۰(*-ارتباط منفی دارد، در واقع نمرات بالا در دلبستگی ناایمن می تواند منجر به کاهش بهزیستی روانشناختی شود. نتیجه دیگر نشان داد که ذهن آگاهی با بهزیستی روانشناختی (۴۰۴/۰(** رابطه مثبت دارد، در واقع ذهن آگاهی بیشتر می تواند منجر به بهزیستی روانشناختی شود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که فقط متغیرهای ذهن آگاهی و دلبستگی اجتنابی بر اساس ضریب تعیین در مجموع ۲۳ درصد از واریانس بهزیستی روانشناختی را در دانشجویان تبیین می کنند. در مجموع می توان نتیجه گرفت که سبک های دلبستگی و ذهن آگاهی از عوامل موثر بر بهزیستی روانشناختی دانشجویان هستند، اما نقش ذهن آگاهی و دلبستگی اجتنابی بیشتر از سایر عوامل بود.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، ذهن آگاهی ، سبک های دلبستگی