اثربخشی زوج درمانی هیجانمدار (EFT) بر بهبود و تنظیم شناختی هیجانات و کاهش گرایش به روابط فرازناشویی زنان آسیب دیده از خشونت خانگی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجانمدار بر بهبود و تنظیم شناختی هیجانات و کاهش گرایش به روابط فرازناشویی زنان آسیب دیده از خشونت خانگی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعهی مورد مطالعه در این پژوهش شامل کلیه زنان آسیب دیده از خشونت خانگی شهر مشهد در سال ۱۴۰۱ بود که به روش نمونه گیری در دسترس۳۰ نفر از آنها، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به نسبت یکسان گمارده شدند. گروه آزمایش بهمدت یکماه، برنامه زوج درمانی هیجانمدار را در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای به صورت گروهی دریافت کردند؛ گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. جهت جمع آوری اطلاعات از مقیاس و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی ۲۰۰۲وهمکاران و پرسشنامه گرایش به روابط خارج از ازدواج (شیردل، (۱۳۸۵ در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. بافته ها نشان داد که پس از تعدیل نمرات پیش آزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای تنظیم شناختی هیجان و گرایش به روابط فرازناشویی، تفاوت معناداری وجود دارد. با توجه به یافته های حاص از پژوهش میتوان اظهار کرد که زوج درمانی هیجانمدار باعث تنظیم هیجانهای منفی و افزایش هیجانات مثبت و کاهش گرایش به روابط فرازناشویی زنان آسیب دیده از خشونت خانگی شده است. بنابراین، زوج درمانی هیجانمدار میتواند بهعنوان شیوه مناسبی در جهت بهبود تعارضات و مشکلات جنسی زوجین در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی هیجان مدار ، تنظیم شناختی هیجان ، روابط فرازناشویی ، خشونت خانگی