نقش و تاثیر نمادهای ایرانی بر ادیان و فرهنگ های دیگر

از ویژگی های هنر ایران در دوران باستان، توجه به زیبایی ، استیلیزه و ساده و هندسی شدن نقوش، پیوند نزدیک به زندگی ، پیوستگی انواع هنرها باهم ، و سبک تزیینی آن بوده است . هنر تزیینی ایران در نهایت وضوح و شدت تاثیر بوده، چنانکه می توان آن را »هنر نقش مطلق « خواند. دوران ساسانی ، دوره اوج هنر باستانی ایران بود. کشورگشایی ها، روابط تجاری و سیاسی ، رواج آیین مهر پرستی در خارج از مرزهای ایران و تا اروپا، همه سبب اشاعه و گسترش هنر ایران و تاثیر بر کشورهای دیگر شدند. به کارگیری هنرمندان ایرانی توسط اعراب بعد از ظهور اسلام و گسترش این دین در سرزمین های بسیار، عامل دیگری در بردن هنر ایرانی به آن مناطق شد. اشکال و نمادهای هنر باستانی ایران یا در فرهنگ و ادیان و آیین های دیگر ادغام شد، یا به وام گرفته شد و انطباق یافت ، یا تغییر مصداق داده و یا مورد تقلید قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

تزیین ، نماد ، مهر پرستی ، تداوم نمادها.