نقش اضطراب ناشی از کرونا و تاب آوری روان شناختی در پیش بینی سلامت روان معلمان مقطع ابتدایی آموزش و پرورش ناحیه ۲ ساری

پژوهش حاضر با هدف نقش اضطراب ناشی از کرونا و تاب آوری روان شناختی در پیش بینی سلامت روان معلمان مقطع ابتدایی انجام پذیرفت . روش پژوهش توصیفی -همبستگی است . جامعه آماری کلیه معلمان مقطع ابتدایی آموزش و پرورش ناحیه ۲ ساری در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به تعداد ۶۳۴ نفر بود. تعداد نمونه ۲۴۲ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های اضطراب ناشی از کرونا، تاب آوری روان شناختی و سلامت روان بود. تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS انجام پذیرفت . نتایج نشان داد که بین اضطراب ناشی از کرونا با سلامت روان رابطه منفی معنادار و معکوس و بین تاب آوری روان شناختی با سلامت روان معلمان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین متغیرهای پیش بین در مجموع می توانند ۴۱ درصد از واریانس سلامت روان معلمان را پیش بینی نمایند.

کلیدواژه ها:

اضطراب ناشی از کرونا ، تاب آوری روان شناختی ، سلامت روان ، معلمان.