اثربخشی رویکرد ذهنآگاهی بر اصلاح باورهای وسواسی و تنیدگی ناشی از بیماری کووید- ۱۹ در افراد دچار سوگ ناشی از کرونا

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی رویکرد ذهن آگاهی بر اصلاح باورهای وسواسی و تنیدگی ناشی از بیماری کووید- ۱۹ در افراد دچار سوگ ناشی از کرونا صورت گرفت. روش پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی به همراه گروه آزمایش و گواه است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه افراد دچار سوگ ناشی از کرونا شهر تهران در بهار سال ۱۴۰۱ بودند و به منظور انتخاب نمونه آماری، تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونه آماری براساس روش نمونهگیری دردستری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. افراد گروه آزمایش ۸ جلسه آموزشی مبتنی بر رویکرد ذهن آگاهی را دریافت کردند و در این مدت، افراد گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفتند و مداخلهای بر روی آنان صورت نپذیرفت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه وسواس مرتبط با کرونا (۲۰۲۰) OCS و مقیاس استرس آسیب زای کوید- ۱۹ بودند و از تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ برای تحلیل داده ها بهره برده شد. نتایج نشان داد، تفاوت معنیداری در ترکیب خطی نمرات باورهای وسواسی و تنیدگی ناشی از بیماری کووید- ۱۹ در افراد دچار سوگ ناشی از کرونا با توجه به گروه وجود دارد sig= ۰, ۰۰۰۱)، F= ۱۰, ۶۳۷ و =۰, ۳۳۰لامبدای ویلکز). مجذور اتا نیز نشان داد که ۵۰/۹ درصد از واریانس تنیدگی »ترس از کرونا«، ۲۷ درصد از واریانس تنیدگی »اختلال در روند عادی زندگی/ انزوای اجتماعی« و ۳۷ درصد از واریانس باورهای وسواسی ناشی از کرونا توسط متغیرهای گروهبندی (افراد گروه های آزمایش و گواه) تعیین میشود. بنابراین، نتایج نشان داد که رویکرد ذهن آگاهی منجر به کاهش معنادار باورهای وسواسی و تنیدگی ناشی از بیماری کووید- ۱۹ شده است.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، باورهای وسواسی ، تنیدگی ، کووید- ۱۹ ، سوگ ناشی از کرونا.