تقاطع خانه داری، حاشیه نشینی و آموزش مجازی

در پژوهش حاضر که با استفاده از روش مصاحبه نیمه ساختار یافته و مشاهده از ۸ نفر از مادرانی که در یکی از مناطق حاشیه نشین استان البرز انجام شده است سعی کرده ام تا تاثیر فعالیت های آموزش مجازی را بر روی فعالیتهای خانه داری زنان و همچنین اثر این نوع از آموزش را بر فرایند جامعه پذیری دانش آموزان پایه های اول را نشان دهم. در این پژوهش سعی کرده ام با توجه به نظریه تاریخی- تحلیلی کوئن به بررسی تاثیر فن آوری همچون گوشی های هوشمند در تعمیق فعالیت های خانه داری زنان در دوره آموزش مجازی در ایام کرونایی نشان دهم و به این نتیجه رسیدم که فنآوری گرچه در دوره ای باعث کاهش کارخانگی و خانه داری برای زنان خانه دار شده بود اما در ایام کرونایی و آموزش مجازی باعث تعمیق کار خانه داری این زنان شد بخصوص زنان خانه داری که فرزندشان در مقطع ابتدایی تحصیل میکردند.

کلیدواژه ها:

آموزش ابتدایی ، پاندمی کرونا ، خانه داری ، تجربه زیسته مادران