اثربخشی بازی درمانی شناختی- رفتاری بر بهبود مهارت های بین فردی و پذیرش خود دانش آموزان پایه نهم

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بازی درمانی شناختی- رفتاری بر بهبود مهارت های بین فردی و پذیرش خود دانش آموزان پایه نهم انجام پذیرفت. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی پیش آزمون ، پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان پایه نهم شهر قاین در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ تشکیل داد. ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و گروه گواه ۱۵) نفر)، تقسیم شد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه مهارت های بین فردی منجمی زاده (۱۳۹۱) و پرسش نامه پذیرش بی قید و شرط خود چمبرلین و هاگا (۲۰۰۱) بود. پس از اجرای پیش آزمون در هر دو گروه، گروه آزمایش به مدت ۱۳ جلسه ۶۰ دقیقه ای در طی ۶ هفته متوالی مورد آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری فینچ و همکاران (۲۰۱۲) قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل کواریانس چند متغیره انجام شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری ( سطح معنی داری (۰/۰۵ باعث افزایش مهارت های بین فردی و پذیرش خود در دانش آموزان شده است. با توجه به نتیجه به دست آمده پیشنهاد می شود برای افزایش مهارت های بین فردی و بهبود پذیرش خود دانش آموزان از شیوه مشاوره بازی درمانی شناختی رفتاری بهره گرفته شود.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی شناختی رفتاری ، مهارت های بین فردی ، پذیرش خود.