بررسی سیاست های آموزش وبهسازی منابع انسانی

هدف پژوهش حاضر بررسی سیاست های آموزش وبهسازی منابع انسانی بود. آموزش و بهسازی منابع انسانی در ایران در دراز مدت این است که به جلو نگاه کند، مسولیت پذیری را رشد دهد، رقابت پذیری را با بازگشت سرمایه و برآوردن انتظارات مالی و ذینفعان به وجود بیاورد. آموزش وبهسازی منابع انسانی برای رهبری جهانی در ایمنی و حفاظت از محیط زیست متعهد باقی بماند، کیفیت، رقابت پذیری هزینه و خدمات دهی به مشتری را بهبود ببخشد؛ و نیروهای کاری مختلف را جذب، توسعه و نگهداری کند با استعداد و مهارت های که برای موفقیت دراز مدت سازمان موردنیاز است. تمرکز تجاری آموزش وبهسازی منابع انسانی این است که به ارائه ارزش افروده با مقاومت بالا و پیشرفته برسد. به طور کلی می توان گفت آموزش هایی که در سازمان ها صورت می گیرد به به دو دسته تقسیم می شوند که عبارت اند از: الف) آموزش های بدو خدمت: این آموزش ها به این دلیل در شرکت برگزار می شوند که قبل از ورود فرد به سازمان باید آموزش هایی به وی ارائه شود تا شایستگی و توانایی های لازم را در او ایجاد و وی را برای احراز شغل در آینده آماده کند. ب) آموزش های ضمن خدمت: آموزش های ضمن خدمت سازمان ها باید با هدف ارتقای سطح دانش، آگاهی و مهارت های فنی، حرفه ای و شغلی و نیز ایجاد رفتار مطلوب در کارکنان صورت می گیرد و آنان را برای انجام درست وظایف و مسئولیت ها آماده می کند.

کلیدواژه ها:

سیاست ، آموزش وبهسازی ، منابع انسانی.