بررسی عددی اثر نانوسیال گرافن بر روی بهبود عملکرد پنل فتوولتائیک

با توجه به محدود بودن منابع سوخت های فسیلی و تاثیرات آلایندهزیست محیطی آنها، توسعه سیستم های انرژی های تجدیدپذیر ضروری است . بر این اساس، سیستم های تولید برق متعارف که از سوخت های فسیلی استفاده می کنند، با نیروگاههای مبتنی بر انرژی های تجدیدپذیر جایگزین خواهند شد. با پیشرفت بیشتر فناوری های فتوولتائیک (PV)، هزینه تولید و بهرهبرداری آنها در آینده نزدیک کاهش خواهد یافت . علاوه بر، مقرون به صرفه بودن پنل های PV، انرژی خورشیدی در مقایسه با سایر منابع تجدیدپذیر به طور قابل توجهی فراگیرتر و در دسترس تر است . بازده سلول خورشیدی به ازای هر oC ۱ افزایش دمای سطح سلول خورشیدی ، ۵/۰ درصد کاهش می یابد. کلکتورهای PV/T که به آنها کانال های خنک کننده نیز می گویند، به عنوان ماژول های PV خنک کننده عمل می کنند که گرمای تولید شده توسط سلول PV را جمع آوری می کنند. استفاده از نانوسیالات می تواند به بهبود خنک کاری پنل های فتوولتائیک کمک کند. در نتیجه ، در مقاله حاضر، تاثیر نانوسیال گرافن /آب در ۲% حجمی بر روی عملکرد پنل خورشیدی بررسی شد. ماکزیمم مقدار عامل عملکرد حرارتی برابر با ۳۳/۱ برای نانوسیال ۲% وزنی گرافن /آب در عدد رینولدز ۰۰۰.۱۵ بود. بیشترین درصد افزایش عدد ناسلت برای نانوسیال ۲% وزنی گرافن ۴۸/۲۹% است . همچنین ، بیشترین میزان افزایش بازده کل سیستم فتوولتائیک / حرارتی ، سیستم ۹۸/۱۵% است .

کلیدواژه ها:

سیستم فتوولتائیک ، نانوسیال ، بازده الکتریکی ، بازده کل سیستم ، افت فشار.