افزایش پارامترهای مقاومتی در شیروانی های خاکی در مسیرهای سطحی مترو و راه آهن با استفاده از ژئوگریدها (مطالعه موردی)

در این مقاله به معرفی ژئوگرید، خواص و کاربردهای آنها و روش اجرا در عملیات راه سازی جهت پایدارسازی و مقاوم سازی مسیر ریل گذاری در پروژه های مترو به صورت سطحی(روباز) و همچنین مسیر راه آهن می پردازد. آشنایی با این تکنولوژی نوین جهت اجرای خاکریز های حجیم و ارتفاع بلند که امروزه به طور وسیعی در پروژه های عمرانی روز دنیا استفاده می شود برای مهندسان ایرانی ضروری است. البته کاربرد هر مصالح و روشی منوط به آشنایی کامل با خصوصیات، روش طراحی و اجرا و زمینه های کاربرد آن، مزایا و معایب آن در مقایسه با سایر گزینه های قابل اجرا با توجه به شرایط خاص آن پروژه می باشد. یکی از روش های افزایش ظرفیت باربری و کنترل میزان نشست و تغییر شکل خاک در روسازی راه می باشد که در این مقاله با مروری بر تحقیقات انجام شده در طول دو دهه اخیر در ارتباط با مکانیزم های عملکرد ژئوگرید و کاربردهای آن در راه سازی و ریل گذاری، خصوصیات مقاومتی بستر مسلح با ژئوگرید مورد بررسی قرار می گیرد. بررسی ها نشان می دهد در اثر تسلیح خاک با ژئوگرید در خاک های با ظرفیت باربری کم، خصوصیات مقاومتی خاک به صورت چشم گیری افزایش می یابد و هرچه خاک بستر ضعیف تر باشد، تاثیر تسلیح با ژئوگرید پررنگ تر می گردد. همچنین در این مقاله به بررسی موارد استفاده شده ژئوگرید در مسیر اجرای پروژه متروی تهران- پرند به صورت موردی خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

ژئوگرید ، مقاوم سازی ، پایدارسازی ، متروی تهران- پرند