اثربخشی قصه درمانی بر سازگاری اجتماعی معلولین ذهنی

هدف پژوهش حاضر اثربخشی قصه درمانی بر سازگاری اجتماعی معلولین ذهنی می باشد. نوع پژهش کمی، مقطعی و کاربردی و بهصورت نیمه آزمایشی و انتخاب دو گروه کنترل و آزمایش و انتخاب نمونه به صورت تصادفی هدفمند از مدسه ارمغان کودکاناستثنایی تهران که بالای ۱۴ سال تا ۳۰ سال بودند انتخاب شدند. روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و مصاحبه و استفادهاز ابزار پرسشنامه پرسشنامه سازگاری اجتماعی SAS پی کل و ویسمن و SPSS برای تجزیه و تحلیل داده ها بود. یافته های تحقیقحاکی از آن بود که بین قصه درمانی با سازگاری اجتماعی معلولین ذهنی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد یعنی با کمک روشنوین قصه درمانی در حداقل زمان و کمترین هزینه ها می توان تعاملات اجتماعی و تطابق کم توان ذهنی را با محیط و افراد سازگارکرد و در نهایت به سازگاری اجتماعی رسید

کلیدواژه ها:

قصه درمانی ، سازگاری اجتماعی ، معلولین ، ذهنی.