ارتباط فعالیت غواصی با تغییرات عملکرد ریوی در غواصان حرفه ای

زمینه و هدف: شواهدی از اثرات نامطلوب غواصی های عمیق و طولانی مدت بر از دست رفتن عملکرد ریه و بیماری های دستگاه تنفسی، گزارش شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط فعالیت غواصی با تغییرات عملکرد ریوی در غواصان حرفه ای انجام شد.   روش ها: مطالعه تحلیلی حاضر در سال ۱۳۹۶ در سواحل جنوب و شمال ایران انجام شد. با توجه به معیارهای ورود و خروج همه غواصان به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرفیک و بالینی ایشان ثبت شد. سابقه غواصی بر اساس سال، میانگین ساعات غواصی انجام شده، میانگین عمق غواصی که فرد در فعالیتهای روتین خود انجام می دهد، نیز ثبت گردید. غواصان توسط فوق تخصص ریه ویزیت شده و معاینه دقیق جدار قفسه سینه و معاینه داخلی ریه انجام و اطلاعات بالینی مدنظر ثبت شد. برای همه غواصان گرافی ساده ریوی و تست های تخصصی حجم های ریوی اسپیرومتری انجام شد. یافته ها: ۶۱ غواص حرفه ای با میانگین سنی ۴/۲±۳۴/۵ سال و در محدوده ۳۸-۲۹ سال، که همگی مرد بودند شرکت داشتند. ۹۱/۸ درصد (۵۶ نفر) از غواصان عدم مصرف سیگار (و همین میزان هم عدم ابتلا به آلرژی) داشتند. میانگین سابقه غواصی در این ۶۱ غواص برابر با ۵/۲±۱۰/۵ سال و در محدوده ۲۵-۴ سال بود. میانگین ساعات غواصی ۷۵۳/۲±۱۰۷۱/۸ ساعت و در محدوده ۳۵۰۰-۵۰ ساعت بود. میانگین عمق غواصی ۱۳/۵±۳۷/۴ متر و در محدوده ۶۰-۵ متر بود. رابطه سال، ساعت و میانگین عمق غواصی با علایم ریوی (طبیعی، غیرطبیعی: سرفه، تنگی نفس، خلط، دردسینه)، یافته ریوی (طبیعی، صدای غیرطبیعی)، گرافی سینه (طبیعی، غیرطبیعی: درگیری مجاری ریوی، درگیری پارانشیم، ادنوپاتی ریه، ترکیبی)، اسپیرومتری (طبیعی، محدودکننده)،FVC/ FEV۱ (بیماری محدودکننده، طبیعی)، FVC (بیمار، سالم)، FEV۱ (غیرطبیعی، طبیعی)، FEF (بیمار، سالم) معنی دار بود (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: افزایش سال، ساعت و میانگین عمق غواصی، بعنوان عوامل مرتبط با غواصی بر عملکرد ریه تاثیر منفی دارد. لذا بنظر می رسد غواصان حرفه ای، در معرض از دست دادن عملکرد ریه در طول زمان هستند. اگرچه، تاثیر غواصی بر عملکرد ریه تا حد زیادی به دیگر عوامل نیز بستگی دارد.

کلیدواژه ها:

Diver ، Lung Function ، Pulmonary barotrauma ، Professional divers. ، غواص ، عملکرد ریه ، باروترومای ریوی ، غواصان حرفه ای.