تعیین میزان مواجهه پرسنل زیردریایی با عوامل زیان آور موجود در زیردریایی حین عملیات

زمینه و هدف: یکی از مهمترین راهکارهای حفظ و صیانت نیروی کار شناسایی، ارزیابی و پیشگیری از تماس بیش از حد استاندارد با انواع عوامل زیان آور فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان مواجهه پرسنل زیردریایی با عوامل زیان آور موجود در زیردریایی حین عملیات انجام شد. روش ها: ابتدا بازدیدی از درون زیر دریایی به عمل آمد و عناوین شغلی کارکنان مشخص گردید. در هر پست کاری تمام عواملی که زیان آور بودند توسط دستگاه های سنجش عوامل فیزیکی و شیمیایی که قبلا کالیبره شده بودند اندازه گیری گردید. با توجه به میزان شدت آلاینده و مدت زمان مواجهه شخص با آن عامل، دوز دریافتی کل در طی یک شیفت کاری مشخص و با میزان استاندارد مقایسه گردید. نتایج: تراز معادل صوت برای پرسنل موتورخانه و باطری خانه زیردریایی، میزان شتاب موثر (rms)، ارتعاش وارد به دست بازو و تمام بدن پرسنل موتورخانه، میزان مواجهه با گازهای منتشره در موتورخانه در اثر موتور دیزل، اندازه گیری شد. میزان صدا بالاتر از حد مجاز و میزان ارتعاش دست بازو در صورت تماس مداوم در موتورخانه بالاتر بود ولی میزان غلظت گازها و بخارات کمتر از حد آستانه مجاز بود. در قسمت اتاق فرمان تمام عوامل مذکور کمتر از حد آستانه مجاز بود و پرسنل شاغل در این قسمت به خاطر فاصله مناسبی که تا موتور خانه دارند کمتر در معرض قرار دارند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه عمده ترین مشکل در داخل زیر دریایی سرو صدا و ارتعاش در قسمت موتورخانه است باید تدابیری اندیشیده شود که تا حد امکان سرو صدا در این قسمت کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

Submarine ، Physical factors ، Chemical factors ، Equivalent sound level ، زیردریایی ، عوامل فیزیکی ، عوامل شیمیایی ، تراز معادل صوت