اصول طراحی مجموعه تفریحی گردشگری با تاکید بر طبیعت

گردشگری در نگاه اول فعالیتی فرهنگی است که سروکار آن ها با تمدن ها، آثار باستانی و مناظر طبیعی است. اما درعین حال یک فعالیت خدماتی نیز است که در آن گردشگران انتظار انجام خدمت را در طول مسافرتشان در مقصد دارند. در این میان برای بازدید از اماکن نیاز به جابه جایی انسان از مبدا به مقصد گردشگری است لذا عواملی مانند حمل ونقل، هتلداری، تامین غذا، وسایل موردنیاز روزانه مسافر و... موردنیازند که به طور مستقیم و غیرمستقیم بر فعالیت های اقتصادی تاثیر می گذارند. مکان یابی مناسب و احداث اقامتگاه های توریستی و تفریحی، راه کار مناسبی برای کاهش میزان خطر ناشی از استفاده تفریحی از طبیعت و همچنین ایجاد شرایط برای استفاده عامه مردم از طبیعت است. پژوهش حاضر روش توصیفی تحلیلی دارد و از - نظر هدف کاربردی است و ازلحاظ جمع آوری دادها و طرح تحقیق، ماهیتا" توسعه ای هست. در این پایان نامه برای بالا بردن سطح کیفیت طراحی را در راستای رویکرد طبیعت گرا پیش خواهیم برد، ایران دارای جاذبه های گردشگری بسیاری می باشد. برخی از این نقاط جاذب توریست ازجمله سایت انتخابی در این پایان نامه واقع در روستای میرود، برای بسیاری از افراد ناشناخته مانده است. یکی از دلایلی که این منطقه موردتوجه توریست ها واقع می شود، امکانات اولیه ای است که می توانند از آن ها استفاده کرده و نیازهای خود را برطرف سازند، لذا با توجه به پتانسیل های موجود در سایت مذکور در این پایان نامه سعی در طراحی اقامتگاه توریستی تفریحی با رویکرد طبیعت گرا داریم. امروزه وجود پتانسیل های عظیم تاریخی و حتی طبیعی در ایران، این کشور را به یکی از جذاب ترین مناطق گردشگری دنیا بدل کرده و این امر موجب افزایش بهره برداری از منابع طبیعی کشور گردیده است. لذا باید شرایطی فراهم آورد که بتوان از طبیعت و پتانسیل های موجود استفاده نمود که ازجمله این اقدامات ایجاد یک اقامتگاه برای توریست ها به منظور فراهم آوری امکانات لازم و مکمل در این مناطق است. البته به این نکته نیز باید توجه داشت که با علم به این که ناگزیر به ایجاد تغییرات در محیط طبیعی خود هستیم، موظف به انتخاب متبحرانه توسعه هایی نیز هستیم که متناسب با توان فعلی و آتی محیط باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگر ، اقامتگاه تفریحی-گردشگری ، معماری طبیعت گرا ، مکان و طبیعت