اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر خودکارآمدی نوجوانان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر خودکارآمدی نوجوانان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل نوجوانان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱ بوده است. نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۲۸ نفر در دو گروه آزمایشی و گواه (۱۴ نفر گروه آزمایش و ۱۴ نفر گروه گواه) قرار گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی استفاده شده است. سپس گروه آزمایش تحت مداخله درمان شناختی رفتاری در هشت جلسه ۲ ساعته قرار گرفت ولی گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد در بین افراد شرکت کننده در گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ نمره خودکارآمدی در پس آزمون معنی دار بوده است. بنابراین درمان شناختی رفتاری بر خودکارآمدی نوجوانان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای تاثیر دارد.

کلیدواژه های اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر خودکارآمدی نوجوانان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای:

درمان شناختی رفتاری ، خودکارآمدی ، نوجوانان