درآمدی بر پتانسیلهای ژئودایورسیتی کرانه های مکران با هدف توسعهژئوتوریسم

گردشگری به عنوان بخشی ارزشمند و زودبازده درزمینه رهیافت اقتصادی در ملاحضات آمایش سرزمین مطرح است و باتوجه به دردسترس بودن منابع درمقایسه با دیگر پروژه ها، خطرات و هزینه های کمتری درزمینه سرمایه گذاری دارد. امروزه، ژئوتوریسم به عنوان یکی از مهم ترین و بهترین راهکارهای دست یابی به توسعه پایدار درزمینه توسعه صنعت گردشگری و ایجاد اشتغال و درآمد محسوب می شود. هدف این پژوهش معرفی مهم ترین و جذاب ترین پدیده ها و لندفرم های ژئومورفولوژیکی کرانه های مکران واقع در شمال دریای عمان درراستای توسعه پایدار ژئوتوریسم در منطقه محروم بلوچستان جنوبی است. برای این منظور، علاوه بر بازدیدهای متعدد میدانی که از منطقه موردمطالعه صورت گرفت، از اسناد و منابع کتابخانه ای دردسترس با رویکردی توصیفی- تحلیلی استفاده شد و به بررسی و شناخت جاذبه ها و لندفرم های ژئومورفولوژیکی حایز اهمیت در جذب و توسعه گردشگری طبیعت گرا در منطقه پرداخته شد. از مهم ترین پدیده های ژئومورفولوژیکی منطقه موردمطالعه می توان به سواحل بالاآمده و صخره ای، گل فشان ها، تومبولو، تالاب لیپار، بدلندها (اصطلاح عامیانه کوه های مریخی) چابهار، سواحل پست و ماسه ای/ تپه های ماسه ای ساحلی، سواحل صخره ای چابهار با فواره های آب فشان های آن، سواحل مرجانی تیس- چابهار و بنادر گواتر و بریس و سواحل صخره ای آن اشاره کرد. باتوجه به ویژگی ها و پتانسیل های طبیعی متنوعی که در کرانه های مکران وجود دارد، به نظر می رسد یکی از راهکارهای اساسی جهت دست یابی به توسعه و پیشرفت در منطقه موردمطالعه که از محرومیت قابل تاملی نیز برخوردار است؛ استفاده دقیق و اصولی از پتانسیل های ژئوتوریسمی این منطقه باشد.

کلیدواژه ها:

پدیده های ژئومورفولوژیکی ، ژئودایورسیتی ، سواحل مکران ، ژئوتوریسم ، توسعه پایدار.