نقش خانواده در تربیت دینی فرزندان

بر مبنای یک احساس و سنت دیرین، مشخص ترین مسئولیت خانواده در قبال زیست و رفاه فرزندان، در تامین خوراک و پوشاک، مسکن، بهداشت و تربیت، خلاصه شده است و اگر چه در تربیت فرزندان (فرایند انتقال ارزش های دینی) گروه ها و عوامل اجتماعی زیادی تاثیر می گذارند، اما غالبا خانواده در این زمینه به منزله ی با نفوذ ترین عامل به شمار می رود.در خانواده، والدین به عنوان اصلی ترین عضو آن باید در تربیت دینی کودکان تلاش کنند تا متربی از سر شوق و اشتیاق به تجارب درونی دست یابد؛ به نحوی که خود بتواند فطرت خدا جوی خویش را کشف کند و تجربه را به طور حضوری مشاهده نماید.در کانون خانواده است که گرایش دینی افراد، تقویت می شود و خمیر مایه ی شخصیت مذهبی، در آنان تکریم می یابد..خانواده در تربیت دینی فرزندان و هدایت صحیح آنها به سوی رستگاری و اعمال صالح بیشترین و موثرترین نقش را دارد. از این رو خانواده ها مخصوصا والدین باید جایگاه خود را کاملا درک کرده و با آشنایی و فراگیری عوامل و روش های درست تر خود را برای نقش آفرینی مجهز نمایند و با برنامه ریزی و تعامل به تربیت دینی فرزندانشان همت گمارند تا زمینه ی شکوفایی استعدادهای نهفته در ابعاد مختلف آن را فراهم نموده و فرزندان به رشد و تعالی معنوی دست یابند.

کلیدواژه ها:

خانواده