تاریخ بیهقی و هویت ملی

تاریخ بیهقی روایتی از تاریخ سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی ایران زمین در سدههای میانه است . بدین سبب می توان مظاهری از هویت فرهنگی را در آن واکاوی کرد. بیهقی در زمانه ای به سر می برد که روزگار استیلای ترکان غزنوی بود و به سبب زمینه و زمانه تاریخی ، از جهت نژادگی از یک سو، و اطاعت از خلیفگان عباسی ، از سوی دیگر، شاکله های هویت ملی در نگاه غزنویان رو به افول بود. بیهقی نیز برخاسته از این مکتب و روزگار است و طبیعی است که عناصر قوامبخش هویت ایرانی ، به تمامی ، در آثار او نمود نداشته باشد و سویه های تبیین شرعی و سیاست عربی در قیاس با هویت ایرانی ، مشهود به نظر آید؛ اما با این حال، برخی از جنبه های هویت ایرانی در تاریخ بیهقی نمودار است که از مهم ترین آنها، زبان فارسی و هویت زبانی است . نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در روزگار گسترش زبان عربی و رواج واژگان ترکی و بیگانه ، بیهقی زبان فارسی را تثبیت کرد. اشارات مستمر بیهقی به آداب و رسوم ایران باستان و ذکر پادشاهان کهن ایران، از دیگر مولفه های هویت فرهنگی تاریخی قوم ایرانی است که در تاریخ بیهقی با آن مواجهیم .

کلیدواژه ها:

بیهقی ، هویت ایرانی ، زبان فارسی ، دبیری.