بررسی پتانسیل کاربرد بستر کشت نی پیت در تولید گیاهچه های هنداونه (Citrullus lanatus L.) با تاکید بر پاسخ های پاسخ های فتوسنتزی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 158
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPBI-17-4_006
تاریخ نمایه سازی: 20 تیر 1402
چکیده مقاله:
در مطالعه حاضر، اثرات بسترهای کشت کوکوپیت ، نی پیت و پرلیت بر صفات مورفولوژیکی ، فیزیولوژیکی و عملکرد فتوسنتزی گیاهچه های هندوانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی مطالعه شد . بذور گیاهان بعد از تهیه در ۶ بستر کشت شامل ۱۰۰ درصد کوکوپیت (CP۱۰۰) ؛ ۱۰۰ درصد نی پیت (NP۱۰۰) ؛ ۵۰ درصد کوکوپیت + ۵۰ درصد نی پیت (CP۵۰+NP۵۰) ؛ ۲۵ درصد کوکوپیت + ۵۰درصد نی پیت+ ۲۵ درصد پرلیت (CP۲۵NP۵۰P۵۰) ؛ ۵۰ درصد نی پیت + ۵۰ درصد پرلیت (NP۵۰+P۵۰)؛ ۷۰درصد نی پیت + ۳۰ درصد پرلیت (NP۷۰+P۳۰) کشت شدند. شاخص های جوانه زنی همچون درصد و سرعت جوانه زنی محاسبه و پس از رسیدن گیاهچه ها به مرحله انتقال به مزرعه صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و کلروفیل فلورسانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از عملکرد بالای رویشی گیاهچه های هنداونه در تیمار CP۱۰۰ بود ، اما در بسترهای حاوی پرلیت کاهش در کلیه صفات مورفولوژیکی و عملکرد فتوسنتز مطالعه شده مشاهده شد. هنگام استفاده از محیط کشت CP۱۰۰ ، بیشترین میزان کلروفیل a، b و کل ، کاروتنوئیدها و محتوای نسبی آب برگ و کمترین مقدار پرولین گزارش شد. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده در تحقیق حاضر می توان بیان کرد که استفاده از کوکوپیت ۱۰۰% می تواند منجر به رشد بهتر گیاه چه های هندوانه شود.
نویسندگان
رضا صالحی
استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
فرنوش رستمی
دانشجوی دکتری، گروه علوم باغی وزراعی، دانشکده کشاورزی و علوم صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
علی محمدی ترکاشوند
دانشیار، گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی و علوم صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
پژمان مرادی
دانشیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران
سپیده کلاته جاری
استادیار، گروه علوم باغی وزراعی، دانشکده کشاورزی و علوم صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :