بررسی اجمالی منع تبعیض در کار زنان از دیدگاه نظام حقوقی ایران و حقوق بین الملل

در طول ادوار مختلف تاریخ، همواره زنان پا به پای مردان چه به صورت مستقیم و چه غیر مستقیم در بسیاری از زمینه های اقتصادی، اجتماعی، کشاورزی، فرهنگی و ... مشغول کار و فعالیت بودهاند حتی در گذشته که حضور زنان در مشاغل بیرون از خانه چندان مرسوم نبود باز هم زنان مشغول فعالیتهایی مثل دامداری، تولید صنایع دستی و کشاورزی بودند. لکن امروزه به تبع افزایش سطح تحصیلات و رهایی از قید و بند جوامع سنتی آگاهی و توقعات افراد جامعه فزونی یافته و زنان به دنبال مطالبه جایگاه واقعی خود در تمام زمینه ها علی الخصوص در زمینه اشتغال برآمدهاند . از طرفی با توجه به اینکه در اغلب کشورها عموما تبعیض جنسیتی در بازار کار وجود دارد، دولتها کوشیدهاند با طرح و تصویب و یا تغییر برخی قوانین و ملحق شدن به کنوانسیون رفع قوانین تبعیض آمیز علیه زنان زمینه اشتغال بدون تبعیض آنان را تسهیل نمایند. در این مقاله سعی بر این بوده که وضعیت اشتغال زنان و قوانین حاکم بر آن بررسی، قوانین داخلی با کنوانسیون بین المللی رفع تبعیض علیه زنان مقایسه و تطبیق گردد، نکات مثبت و منفی آن تفکیک و در نهایت پیشنهادهایی برای بهبود وضعیت اشتغال و رفع تبعیض جنسیتی ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

تبعیض ، اشتغال ، زنان ، کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان.