ساخت و تعیین خصوصیت نانوذره مغناطیسی Fe۳O۴ پوشش دار با کیتوزان-PVA

در سال های اخیر استفاده از نانومواد بدلیل سطح در دسترس بزرگ آنها؛ ظرفیت بارگذاری آنزیمی بالاتر، کاهش مقاومت انتقال جرم و افزایش مقاومت مکانیکی به عنوان یک حامل برای تثبیت آنزیم مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از نانوذرات مغناطیسی (MNPs) برای تثبیت به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. کیتوزان به عنوان عامل پوشش دهنده سطحی برای سنتز نانوذرات استفاده می شود. از ویژگی های آن می توان به غیرسمی بودن، زیست تخریب پذیر و زیست سازگار بودن آن اشاره کرد که موجب شده به طور گسترده در زمینه های غذایی، آرایشی، دارویی و بیوتکنولوژیکی مورد استفاده قرار گیرد.نانوذره مغناطیسی روکش دار شده با کیتوزان-PVA طبق روش هم رسوبی در مرحله اول سنتز گردید. بدین منظور کیتوزان و پلی وینیل الکل(PVA) در بافر استات با pH=۵.۴ افزوده شد. در مرحله بعد FeCl۲ ، FeCl۳ و سپس سدیم هیدروکسید(NaOH) برای ایجاد حالت مگنتیک در نانوذرات استفاده شدند. پس از آن کراس لینکر اپی کلروهیدرین(ECH) به ترکیبات افزوده شد تا کیتوزان-PVA را در سطح نانوذره متصل نماید. در مراحل بعدی قرارگیری به مدت یک ساعت در دمای ۶۰ درجه سانتی گراد و نهایتا شست و شو و جداسازی بوسیله مگنت انجام شد.نانوذره مغناطیسی آهن علی رغم پوشش های پلیمری تشکیل شده در سطح آن، قدرت مغناطیسی خوبی از خود نشان داد به نحوی که توسط یک آهنربای خارجی به خوبی از محلول جدا شد. نتایج حاصل از FTIR تشکیل نانوذره کیتوزان-PVA را به خوبی نشان داد. در نتیجه نانوذره کیتوزان-PVA توانست در جهت تثبیت آنزیم و تحویل دارو مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اپی کلروهیدرین ، پلی وینیل الکل ، کیتوزان ، نانوذره مغناطیسی آهن