بررسی نقش سلامت معنوی در پیش بینی آسیب پذیری روانی و تاب آوری پرستاران بخش کووید ۱۹

با توجه به طولانی شدن همه گیری جدید کووید ۱۹ و اهمیت مراقبت از بیماران توسط کادر پرستاری، بررسی سلامت این گروهاز اهمیت بالایی برخوردار است. از این رو، این مطالعه با هدف بررسی نقش سلامت معنوی در پیش بینی آسیب پذیری روانی وتاب آوری پرستاران بخش کووید ۱۹ انجام گردید. این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بر روی ۱۴۵ نفر از پرستاران بخشکووید- ۱۹ که بصورت تصادفی ساده از سه بیمارستان دولتی در شهر شیراز در سال ۱۴۰۰ ، انتخاب شده بودند، انجام شد.اطلاعات توسط پرسشنامه های استاندارد شامل نشانگان روانی دراگوتیس، سلامت معنوی الیسون و تاب آوری کونور و دیویدسونبصورت الکترونیک جمع آوری شد. داده های جمع آوری شده در نرم افزار ۲۲ SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و آزمونهایهمبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در سطح معنی داری P<۰/۰۵ تجزیه و تحلیل شد. میانگین سنی پرستاران موردمطالعه ۸۲ / ۵ ± ۲۴ / ۳۷ و میانگین سابقه کار آنها ۱۵ / ۲ ± ۱۲ / ۸ سال بود. ۸۲ / ۶۴ درصد از پرستاران زن و ۵۲ / ۶۵ درصد آنها متاهلبودند. میانگین نمره کلی سلامت معنوی ۱۰ / ۱۷ ± ۸۵ / ۸۹ بود و اکثر پرستاران مورد مطالعه سلامت معنوی بالایی داشتند. بیننمره کلی سلامت معنوی با آسیب پذیری روانی (P<۰/۰۵, r=-۰/۵۱۵) و تاب آوری (P<۰/۰۵, r=-۰/۵۲۱) رابطه معنی داریوجود داشت. بر اساس نتایج رگرسیون خطی، سلامت معنوی توانست ۱۶۸ / ۰ درصد از واریانس آسیب پذیری روانی و ۱۴۲ / ۰درصد از تاب آوری در پرستاران مورد مطالعه را پیش بینی کند. با توجه نقش پیش بینی کنندگی سلامت معنوی در آسیبپذیری روانی و تاب آوری پرستاران، بهبود سلامت معنوی می تواند استراتژی مناسبی برای افزایش سلامت روانی و تاب آوریپرستاران در طول همه گیری کووید ۱۹ باشد. از این رو پیشنهاد می شود این موضوع در برنامه های آموزش ضمن خدمتگنجانده شود.

کلیدواژه ها:

سلامت معنوی ، آسیب پذیری روانی ، تاب آوری ، پرستار ، کووید ۱۹