ارزیابی تاب آوری اجتماعی در برابر اپیدمی های ویروسی

شیوع کووید-۱۹ در سال ۲۰۱۹ و چالش هایی که برای جوامع در سراسر جهان ایجاد کرد، ضرورت افزایش تاب آوری جوامع را در برابر همه گیری ها نشان داد. در این راستا، چارچوب های ارزیابی می توانند نقش اساسی داشته باشند و تلاش های تاب آوری را هدایت کنند. با این حال، فقدان یک چارچوب ارزیابی جامع منجر به تمرکز بر ارزیابی بخشی شده است. هدف این مطالعه ارائه یک چارچوب یکپارچه برای ارزیابی تاب آوری جوامع در برابر بیماری همه گیر است. برای این منظور، ما بر بررسی سیستماتیک ادبیات نمایه شده در پایگاه های اطلاعاتی اصلی دانشگاهی تکیه می کنیم. یافته ها نشان می دهد که معیارها و عوامل زیادی بر تاب آوری جامعه در برابر همه گیری ها تاثیر می گذارند. رهبری و مدیریت خوب، حمایت های بیمه ای و دولتی، برنامه ریزی و آمادگی، تخصص و نیروی کار و تجهیزات و فناوری های موجود مهمترین معیارهای سازمانی هستند. ارتباطات و هویت جمعی، حمایت متقابل، امنیت و حفاظت عمومی، آگاهی عمومی و عدالت اجتماعی معیارهای تاثیرگذار اجتماعی هستند. پایداری اقتصادی و در دسترس بودن منابع معیارهای تاب آوری اقتصادی هستند. کفایت خدمات، فضاهای عمومی، تصدی مسکن و سیستم حمل و نقل از معیارهای اصلی مرتبط با محیط ساخته شده و بعد زیرساختی است. در نهایت، تاب آوری جمعیت شناختی شامل سلامت جسمانی، رفاه روانی، کیفیت زندگی و بهداشت است. بر اساس این معیارها، این مطالعه یک چارچوب ارزیابی یکپارچه ایجاد می کند که محققان می توانند همراه با روش های ارزیابی و رتبه بندی مرسوم برای تعیین سطح تاب آوری جامعه در برابر همه گیری ها پیاده سازی کنند

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: کووید-۱۹ ، تاب آوری اجتماعی ، تاب آوری ، همه گیری ، اپیدمی