نظریه اسلامی تعلیم و تربیت »هنری« به مثابه نظریه ای بدیل و ناگزیر برای نظام تعلیم و تربیت ایران

آنچه این پژوهش درصدد ارائه آن است تدوین و طراحی اولیه شاکله نظریه تربیتی متلائم و متناسب با فرهنگ بومی جامعه ایران است که از آن تحت عنوان نظریه تربیتی اسلامی یاد می شود که در نگاه پژوهشگر مرادف با نظریه اسلامی تعلیم و تربیت هنری می باشد. حال، با عنایت به اینکه علم اسلامی، مبانی خود را از آموزه های اسلامی اتخاذ می کند؛ باید دید که قرآن کریم (به مثابه متقن ترین منبع اسلامی) در راستای تدوین مبانی نظریه چگونه زایا است؛ که به جهت اتخاذ رویکرد گزیده گویی در مواجه ه با قرآن کریم، می بایست به سراغ علومی رفت که در راستای تبیین مبانی مذکور قدم برداشته اند؛ که این علوم، دو علم عرفان و فلسفه اسلامی می باشند. یکی دیگر از دلایل اتخاذ چنین رویکردی این است که این دو حوزه دانشی، قابلیت تحقق تمامی کارکردهای تعلیم و تربیت اسلامی را دارند؛ با این حال، عملا امکان تکون چنین نظریه ای در عالم اثبات محقق نیست؛ چه، امکان تحقق تمامی کارکردها، در قالب یک برنامه درسی میسر نخواهد بود؛ و آن هم به جهت وجود مقوله فرا برنامه درسی می باشد؛ بنابراین می بایست با وانهادن سایر کارکردها، تنها به دنبال تحقق یکی از آنها برویم؛ که بهترین گزینه، کارکرد تربیت هنری می باشد؛ چه، تحقق این کارکرد، امکان تضمن بیشترین اهداف و ساحات تعلیم و تربیت اسلامی را میسر می سازد. در قدم بعدی می بایست به استنتاج مبانی نظریه]به عنوان سنگ بنای آن[ پرداخت؛ که برای تحقق این امر نیز، به سراغ آرای ابن عربی و صدرا (به مثابه قله و برآیند اندیشه عرفان و فلسفه اسلامی) می رویم. نکته شایان توجه در این باب اینکه نظریه اسلامی تعلیم و تربیت هنری متشکل از سه رویکرد مجزا می باشد؛ که این سه رویکرد عبارتند از: رویکرد اول تربیت هنری، که از رهگذر برنامه درسی هنر تحقق می بابد؛ رویکرد دوم، که از رهگذر قلمداد کردن تربیت هنری به منزله رویکرد حاکم بر تمام ابعاد برنامه درسی تحقق می یابد؛ و رویکرد سوم که سراسر حیات آدمی را در بر می گیرد؛ از رهگذر زیست و سلوک هنری آدمی به سوی خداگونگی تحقق می یابد. و اما پیرامون روش پژوهش نیز باید عنوان ساخت که به تناسب بحث، از روشهای استنتاجی، تلفیقی و تحلیلی بهره می جوییم.

کلیدواژه ها:

نظریه اسلامی تعلیم و تربیت هنری ، تعلیم هنری ، تربیت هنری ، سلوک هنری ، خداگونگی