رابطه حافظه کاری و انگیزش شغلی با اهمال کاری شغلی با نقش میانجی تاب آوری در معلمین دوره دوم مقطع ابتدایی شهرستان آق قلا

این پژوهش از لحاظ روش پژوهش، از نوع توصیفی-همبستگی است. در این پژوهش نقش میانجی گرایانه تاب آوری بر حافظه کاری و انگیزش شغلی با اهمال کاری شغلی معلمین دوره دوم مقطع ابتدایی شهرستان آق قلا بررسی شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمین دوره دوم مقطع ابتدایی شهرستان آق قلا در سال تحصیلی ۱۴۰۰ -۱۳۹۹ به تعداد ۳۴۰ نفر بود. از این تعداد بر اساس جدول مورگان به روش نمونه گیری دردسترس به تعداد ۱۸۱ نفر انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های حافظه فعال، دانیمن و کارپنتر (۱۹۸۰) و پرسشنامه اهمال کاری شغلی تاکمن در سال (۱۹۹۱) و پرسشنامه انگیزش شغلی هرزبرگ (۱۸۷۲) استفاده شد. داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزار آماری SPSS و AMOS از دو جنبه توصیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفت؛ در بعد توصیفی، شاخص های آماری که محاسبه شد، عبارتند از: فراوانی ها، درصدها، میانگین ها و انحراف معیار ها و دربعد استنباطی از آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که بین حافظه کاری با اهمالکاری شغلی با نقش میانجی تاب آوری در معلمان رابطه وجود دارد. به طور کلی نقش میانجی تاب آوری بر رابطه حافظه کاری و انگیزش شغلی با اهمالکاری شغلی تائید میگردد. حافظه کاری بر اهمال کاری شغلی معلمان تاثیر معکوس و معناداری دارد. افزایش هر دو متغیر حافظه کاری و انگیزش شغلی باعث کاهش میزان اهمال کاری شغلی معلمان میگردد؛ بر اساس مطالب مذکور اثر مستقیم متغیرهای تاب آوری، حافظه کاری و انگیزش شغلی بر اهمالکاری شغلی تائید میگردد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، حافظه کاری ، انگیزش شغلی ، اهمال کاری شغلی.