بررسی اثر بخشی روانپویشی کوتاه مدت بر سبک مقابله ای مساله مدار افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روان پویشی کوتاه مدت بر سبک های مقابله ای مساله مدار در بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر در شهر اصفها ن در سال ۹۹ بود. طرح پژوهش از نوع موردی بوده است. در این پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تک موردی (A-B-A) استفاده شد. نمونه این پژوهش شامل پنج نفر خانم در سنین بین (۲۰-۵) ساله که به تشخیص پزشک متخصص و بر اساس معیار RomeІV دارای سندروم روده تحریک پذیر تشخیص داده و به صورت هدفمند اجرا گردید. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های فراوانی و شدت علائم سندروم روده تحریک پذیر (BSS-FS) و پرسشنامه فرم کوتاه شده راهبردهای مقابله ای (CISS) دو جلسه قبل از شروع درمان و به صورت یک جلسه در میان در حین درمان استفاده شد. پس از تعیین خط پایه مداخله آغاز و هشت جلسه یک ساعته درمان روان پویشی کوتاه مدت بر روی افراد نمونه انجام گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد در رابطه با مقابله مساله مدار، درمان روان پویشی کوتاه مدت با تاثیر بسیار نمونه انجام گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد در رابطه با مقابله مساله مدار، درمان روان پویشی کوتاه مدت با تاثیر بسیار (PND=۱۰۰%) و با تاثیر نسبتا خوب برای مورد چهارم ( ۷۰%PND<۹۰%) و با تاثیر مشکوک برای مورد سوم (۷۰%PND<۵۰%) نتیجه داده است. در نهایت بر اساس نتایج حاصله می توان گفت روانپویشی کوتاه مدت بر سبک مقابله ای مساله مدار در بیمماران مبتلا به سندروم روده ی تحریک پذیر تاثیر دارد.