الگوی ساختاری رابطه بین هیجان خواهی روانشناختی با گرایش به رفتارهای پرخطر با نقش میانجی جو عاطفی خانواده در نوجوانان

یکی از مسائل جدی تهدیدکننده سلامت نوجوانان که در سال های اخیر به عنوان مهمترین مشکلات آسی بزا در جامعه موردتوجه قرار گرفته است شیوع رفتارهای پر خطر در نوجوانان می باشند. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگر جو عاطفی خانواده در رابطه بین هیجان خواهی روانشناختی با گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان ۱۲-۱۸ ساله ساکن شهر اصفهان بودند که نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به تعداد ۲۵۰ نفر از بین آنها انتخاب شد. سپس با استفاده از پرسشنامه های جو عاطفی خانواده هیل برن ( ۱۹۶۴ )، رفتارهای پرخطر علی زاده محمدی و احمدآبادی ( ۱۳۸۷ )، فرم کوتاه هیجان خواهی زاکرمن ( ۱۹۷۹ )، نوجوانان سنجیده شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل مدل معادلات ساختاری از طریق نرم افزار AMOS استفاده شد. یافته های آماری نشان داد که هیجان خواهی روان شناختی نوجوانان اثر مستقیم و اثر غیرمستقیم (باتوجه به نقش واسطه ای جو عاطفی خانواده) بر گرایش به رفتارهای پرخطر آنها در سطح معناداری P<۰/۰۵ دارد. در نهایت جو عاطفی خانواده اثر مستقیم بر گرایش به رفتارهای پرخطر و هیجان خواهی روان شناختی اثر مستقیم بر جو عاطفی خانواده در سطح معناداری P<۰/۰۵ دارد. بر طبق نتایج می توان گفت، مراکز مشاوره و مراکز آموزشی می توانند به نوجوانان، در شناخت میزان هیجان خواهی با آموزش کمک کنند و با در نظرگرفتن جو عاطفی خانواده در راستای عدم گرایش به رفتارهای پرخطر، اقدامات لازم را بر روی نوجوانان انجام دهند.

کلیدواژه ها:

جو عاطفی خانواده ، رفتارهای پرخطر ، هیجان خواهی روانشناختی