الگوی ساختاری رابطه بین طرحواره های هیجانی منفی و شخصیت خودشیفته با نقش میانجی قدرت ایگو در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی الگوی ساختاری رابطه بین طرحواره های هیجانی منفی و شخصیت خودشیفته با نقش میانجی قدرت ایگو در دانشجویان بود. داده های حاصل از پژوهش حاضر در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در سطح توصیفی شاخص های استفاده شده شامل: میانگین، انحراف استاندارد، فراوانی و درصد فراوانی بود که با استفاده از نرم افزار آماری SPSS به برر سی آنها پرداخته شد. جهت پاسخگویی به فرضیه های پژوهش نیز از روش معادلات ساختاری و تحلیل مسیر و از نرم افزار PLS ۳ Smart استفاده شد. دراین پژوهش از شیوه ی نمونه گیری در دسترس استفاده شده است. نمونه اماری این پژوهش شامل ۳۴۰ نفر از دانشجویان دختر ۲۰ تا ۵۰ سال دانشگاه ازاد خمینی شهر است. ابزار گرد آوری اطلاعات در این پژوهش، مقیاس ارزیابی شخصیت خودشیفته (NPI-۴۰)، طرحواره های هیجانی لیهی (LESS) قدرت ایگو مارکستروم وهمکاران( ۱۹۹۷ ) بودند. نتایج نشان داد که رابطه مثبت معناداری بین اختلال شخصیت خودشیفته و طرحواره های هیجانی منفی با نقش میانجیگری قدرت ایگو وجود دارد (p<۰/۰۰۱). بین طرحواره های هیجان ی منفی با اختلال شخصیت خودشیفته رابطه مثبت وجود دارد. بین قدرت ایگو با اختلال شخصیت خودشیفته رابطه منفی وجود دارد. بین قدرت ای گو با طرحواره های هیجان ی منفی رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

اختلال شخصیت خودشیفته ، طرحواره های هیجان ی منفی ، قدرت ایگو