بررسی اثر سطوح افزایشی اوره آهسته رهش بر مصرف غذا، قابلیت هضم مواد مغذی و تخمیر میکروبی شکمبه ای میش های تغذیه شده با علوفه های باکیفیت پایین

زمینه مطالعاتی: نرخ تجزیه بالای اوره از یک سو نگرانی هایی را در مورد مسمومیت اوره ای در نشخوارکنندگان پدید می آورد و از سوی دیگر می تواند زمینه ساز دفع نیتروژن به محیط زیست شود. به همین دلیل منابع مختلف اوره آهسته رهش توسعه داده شده اند. هدف: این آزمایش باهدف بررسی اثر سطوح افزایشی اوره آهسته رهش بر مصرف غذا، قابلیت هضم فیبر و تغییرات برخی فراسنجه های خونی و شکمبه ای در زمان های مختلف پس از تغذیه صورت گرفت. روش کار: از ۲۸ راس میش عربی با میانگین وزن زنده ۲±۴۰ کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تیمار و ۷ تکرار به مدت ۶۰ روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل ۱- جیره پایه (بدون اوره)، ۲- جیره پایه+۲/۱ درصد ماده خشک اوره معمولی، ۳- جیره پایه+ نسبت برابر اوره معمولی و اوره آهسته رهش و ۴- جیره پایه+ اوره آهسته رهش بودند. نتایج: تیمارهای آزمایشی تاثیری بر ماده خشک مصرفی نداشتند. پروتئین خام مصرفی در گروه شاهد (فاقد اوره) نسبت به سایر تیمارها کمتر بود (۰۵/۰>P). قابلیت هضم ماده آلی در تیمار حاوی اوره آهسته رهش نسبت به کنترل افزایش یافت (۰۵/۰>P). در سه ساعت پس از خوراک دهی، تیمارهای دریافت کننده اوره معمولی و اوره پوشش دار pH شکمبه بالاتری در مقایسه با کنترل داشتند (۰۰۲/۰=P). در ۶ ساعت پس از خوراک دهی، افزایش pH شکمبه در تیمار اوره پوشش دار در مقایسه با دیگر تیمارها مشاهده شد (۰۰۱۳/۰=P). تیمارهای اوره معمولی، مخلوط اوره معمولی و اوره پوشش دار و اوره پوشش دار در ۳ ساعت بعد از مصرف خوراک، نیتروژن آمونیاکی بالاتری در مقایسه با تیمار شاهد داشتند (۰۰۲/۰=P). همچنین در ۹ ساعت پس از خوراک دهی غلظت نیتروژن آمونیاکی در تیمار اوره پوشش دار نسبت به دیگر تیمارها بیشتر بود (۰۰۹/۰=P). دام های تغذیه شده با مخلوط اوره معمولی و پوشش دار در مقایسه با دیگر تیمارها، خوراک با اندازه ذرات متوسط بیشتری مصرف نمودند. میش ها صرف نظر از تیمارهای آزمایشی، انتخاب علیه خوراک با اندازه ذرات بلند و به نفع اندازه ذرات ریز نشان دادند. نتیجه گیری نهایی: در کل اگرچه استفاده از اوره آهسته رهش بجای اوره معمولی توانست در مدت زمان طولانی تری غلظت نیتروژن آمونیاکی را بالاتر نگه دارد ولی این افزایش تاثیری بر قابلیت هضم بخش فیبری جیره نداشت و بنابراین استفاده از اوره معمولی مقرون به صرفه تر می باشد.

کلیدواژه ها:

اوره پوشش دار ، جداسازی ذرات خوراک ، قابلیت هضم فیبر ، کاه ، نیتروژن آمونیاکی