تهیه اشکال دارویی جامد خوراکی از لاکتوباسیلوس کازیی GG با استفاده از روش اسپری درایینگ

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,021

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PROBIOTIC01_119

تاریخ نمایه سازی: 26 آبان 1391

چکیده مقاله:

تا کنون برای ساخت محصولات پروبیوتیک در دنیا از روش فریز درایینگ استفاده می شده است که علی رغم تایید کارایی آن ، پرهزینه وزمانبر است. هدف از انجام این تحقیق بهینه کردن شرایط خشک کردن و فرمولاسیون باکتری Lactobacillus casei GG می باشد که از پرمصرف ترین باکتری های پروبیوتیک به شمارمیرود. در این تحقیق از روش اسپری درایینگ برای خشک کردن این باکتری استفاده شد ونقش عوامل مختلفی از جمله متغیر های خود دستگاه ، ترکیبات محیط کشت باکتری ها و فیبرهای قندی محافظ بررسی گردید. .نقشمنابع مختلف قندی و نیتروژنی در مراحل تخمیر باکتری بررسی گردید. برای مقاوم سازی باکتری ها از القای شوک حرارتی و اسموتیک به منظور بالا بردن توان مقاومت سلولها از طریق تولید heat shock proteins استفاده گردید. در هر مرحله نیز میزان آسیب های وارده به دیواره سلولی باکتری از طریق میزان حساسیت به 5% NaCl برآورد می شد. قدم بعدی فرموله کردن پودر حاصل به شکل قرص انتریک ریلیز بود که برای این منظور از نسبت های مختلف اودراژیت L100-55 وسپس پرس مستقیم در دستگاه پرس تک سنبه ای استفاده گردید. پلیمرهایی مانند Cellulose acetate phthalate ,HPMC و Micro crystalline cellulose نیز بررسی شدند. یک نمونه از قرص های دو لایه با روکش تراکمی اودراژیت و هسته متیل سلولز و باکتری و نیز قرص های با روکش اکریلیز انتریک کوتد و هسته باکتری تهیهشدند. از پودر اسپری درای شده بدون مالتودکسترین نیز قرصهایی به روش گرانولاسیون و پرس مستقیم با اودراژیت تهیه گردید وپایداری، زمان انحلال وزمان باز شدن برای آنها محاسبه شد. 5% پلی ساکارید مالتودکسترین به همراه yeast extract % 2/5 ، %10Permeate و5/ sucrose%2 برای محیط کشت باکتری در طی 3-2 ماه نگهداری پودر حاصل بهترین نتیجه را داشت. استفاده از دمای مرطوب 55 تا 75 درجه سانتیگراد و 4% نمک کلرور سدیم در افزایش پایداری از طریق تولید HSP بهترین نتیجه را داشت. پلیمر Cellulose acetate phthalate ,HPMC و Micro crystalline cellulose در آزمایشات پایداری و دیسولوشن در 6/8 pH فاقد اثرات مورد نظر بودند. قرص های تهیه شده از طریق روکش اکریلیز بهترین پایداری و خصوصیات مربوط به قرص ها را پس از 80 روز نگهداری در دما ی 4 درجه سانتیگراد یخچال نشان دادند.در روش اسپری درایینگ استفاده از پلی ساکاریدهای محافظ در محیط کشت باکتری، القای تولید HSP در باکتری و فرمولاسیون انتریک ریلیز مناسب می توانند بیشترین اثرگذاری را در بقای باکتریها تا کلون داشته باشند.

نویسندگان

سحر بهمنی

گروه کنترل دارو و غذا، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران

محمدرضا فاضلی

گروه کنترل دارو و غذا، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران

نسرین صمدی

گروه کنترل دارو و غذا، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران

حسین جمالی فر

گروه کنترل دارو و غذا، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران