اثربخشی آموزش مهارت های زندگی به شیوه آنلاین بر تعارض والد-نوجوان و اهمال کاری تحصیلی نوجوانان در دوران کووید ۱۹

هدف پژوهش حاضر مشخص نمودن اثربخشی آموزش مهارت های زندگی به شیوه آنلاین بر تعارض والد-نوجوان و اهمال کاری تحصیلی نوجوانان در دوران کووید بود. روش پژوهش حاضر تجربی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر دوره متوسطه منطقه ۳ تهران بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ مشغول به تحصیل بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس (سهل الوصول) ۳۰ نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. شرکت کنندگان پرسشنامه مقیاس والد - نوجوان فاین، جی مورلند و اندروشوبل و مقیاس اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم را تکمیل نمودند. شرکت کننده های گروه آزمایش در ده جلسه چهل و پنج تا شصت دقیقه ای تحت مداخله آموزش مهارت های زندگی به شیوه آنلاین قرار گرفتند و شرکت کننده های گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. جهت بررسی فرضیه پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار spss-v۲۴ استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل دادها نشان داد که مداخله آموزش مهارت های زندگی به شیوه آنلاین در دوران کووید ۱۹ تعارض والد-نوجوان (استدلال، پرخاشگری کلامی و پرخاشگری فیزیکی) و اهمال کاری تحصیلی نوجوان (آماده شدن برای امتحانات، آماده شدن برای تکلیف و آماده شدن برای مقاله های پایان ترم) را کاهش داده است ( p ). بنابراین نتیجه گرفته شد که با آموزش مهارت های زندگی به شیوه آنلاین تعارض والد -نوجوان و اهمال کاری تحصیلی نوجوانان کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت های زندگی به شیوه آنلاین ، تعارض والد-نوجوان ، اهمال کاری تحصیلی ، دوران کووید ۱۹.