اثربخشی درمان شناختی– رفتاری بر اضطراب و نگرش ناکارآمد افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 115
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SPE-7-3_004
تاریخ نمایه سازی: 17 تیر 1402
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی – رفتاری بر اضطراب و نگرش ناکارآمد افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شد. با استفاده از طرح آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه افراد سن ۲۵ تا ۵۰ سال در شهر تهران در سال ۱۴۰۰ می باشد، که به صورت در دسترس ۱۸ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند، و در دو گروه آزمایش (۹ نفر) و کنترل (۹ نفر) جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اضطراب اشپیتز، گرونکی، ویلیامز و لویی (۲۰۰۶) و مقیاس نگرش ناکارآمد بود و پروتکل شناختی – رفتاری ۹جلسه درمانی بود. نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی – رفتاری به طور معنی داری موجب کاهش اضطراب و نگرش ناکارآمد آزمودنی های مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر در مرحله پس آزمون شده است. می توان نتیجه گرفت که درمان شناختی- رفتاری واحد پردازه ای و درمان فعال سازی رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر تاثیر معنادار دارد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
میترا میرلوحیان
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد