بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده و سرسختی روانشناختی با سازگاری اجتماعی با نقش واسطه ای تاب آوری روانشناختی در معتادان شهر یاسوج

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده و سرسختی روانشناختی با سازگاری اجتماعی با نقش واسطه ای تاب آوری روانشناختی در معتادان شهر یاسوج بوده است. روش تحقیق این پژوهش همبستگی بود و جامعه آماری این پژوهش را کلیه معتادان شهر یاسوج در سال ۱۴۰۰ تشکیل می داد که تعداد ۱۵۰ نفر از آنان به روش دردسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا(۱۹۵۳)، پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده شربورن و استوارت(۱۹۹۱) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون(۱۹۹۱) و پرسشنامه سرسختی روانشناختی کوباسا(۱۹۸۲) استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده، از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده گردید. داده های به دست آمده از پرسشنامه ها به وسیله نرم افزار آماری SPSS و Amos مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که بین حمایت اجتماعی ادراک شده با سازگاری اجتماعی معتادان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین، بین سرسختی روانشناختی و سازگاری اجتماعی معتادان رابطه معناداری وجود دارد. از طرفی، بین حمایت اجتماعی ادراک شده و سازگاری اجتماعی با نقش واسطه ای تاب آوری روانشناختی معتادان، رابطه ی معنادار آماری وجود دارد. همچنین، بین سرسختی روانشناختی و سازگاری اجتماعی با نقش واسطه ای تاب آوری روانشناختی معتادان، رابطه ی معنادار آماری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ادراک شده ، سرسختی روانشناختی ، سازگاری اجتماعی ، تاب آوری روانشناختی ، معتادان