بررسی نیروهای برشی و عمودی راه رفتن هنگام حمل کوله با وزنهای مختلف در کودکان با عارضه کف پای صاف

مقدمه: هدف مطالعه بررسی تاثیر سطوح مختلف حمل بار بر نیروهای برشی و عمودی راه رفتن هنگام حمل کوله در کودکان با عارضهکف پای صاف بوده است . روش بررسی: مولفه های نیروهای عکس العمل ۴۲ کودک دبستانی پسر(۲۱ نفرسالم و ۲۱ نفرکف پایصاف) هنگام راه رفتن با کوله پشتی هایی با وزن ۱۰/۵، ۱۲/۵ و ۱۵ درصد وزن بدن با استفاده از صفحه نیرو kistler مورد ارزیابیقرار گرفت. یافته ها: حمل بار با ۱۵% در مقایسه با %۱۰، وزن بدن در کودکان کف پای صاف باعث افزایش نیروی خارجی (P=۰/۴۵) ودر کود کان سالم باعث افزایش نیروی جلو برنده (P=۰/۱۲_گردید. در گروه سالم افزایش نیروی ترمز زننده در سطوح ۵، ۱۲/۱۰ و ۱۵ درمقایسه با %۷/۵ و سطح ۱۲/۵ در مقایسه با %۱۰، در گروه کف پای صاف افژایش نیروی ترمز زننده در سطوح ۵، ۱۲/۱۰ و ۱۵ در مقایسهبا ۷/۵% و سطح ۱۲/۵ در مقایسه با %۱۵ در گروه ساله افزایش قله اول و دوم در سطوح ۱۲/۵ و ۱۵ در مقایسه با %۷/۵ و سطح۱۵ در مقایسه با %۱۰، و در گروه کف پای صاف افزایش پیک قله اول در سطح %۱۵ در مقایسه با ۷/۵ و ۱۰%، و افزایش قله دوم در۱۲/۵ و ۱۵ با بقیه سطوح شاهده گردید (P≤۰/۰۵)، نتیجه گیری: سطوح ۱۲/۵ و ۱۵ درصد حمل کوله بعنوان ریسک فاکتورهایاحتمالی اند که مولفه های نیروی عکش العمل را تحت تاثیر قرار می دهند. سطوح مختلف بار اثرات متفاوتی در گروه های با ساختارهایکف پای نرمال و صاف پا ایجاد می کنند.

کلیدواژه ها:

کودکان ، کف پای صاف ، کوله ، نیرو ، سطوح مختلف حمل بار