تعادل عملکردی: مقایسه بین افراد بزرگسال سالم و کم توان ذهنی

هدف: یکی از اقشار آسیب پذیر جامعه، افراد کم توان ذهنی هستند که به دلیل ضعف جسمی و ذهنی خاص، نیاز به مراقبت ویژه دارند. بزرگسالان کم توان ذهنی اغلب تعادل و عملکرد جسمانی کمتر از حد متوسط دارند. بنابراین تحرک مستقل و ایمن برای مشارکت در اجتماع و فعالیت های زندگی روزمره در این افراد حائز اهمیت است. تعادل به عنوان جنبه کلیدی در این عامل مطرح می شود و بررسی سازه ای که بتواند موجب افزایش تعادل عملکردی شود، ضرورت می یابد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه رابطه تعادل عملکردی در افراد کم توان ذهنی و افراد سالم انجام شد.روش پژوهشی: آزمودنی ها شامل ۶۱ نفر از بزرگسالان (۸۹۵/۸ ±۳۱/۳۴) کم توان ذهنی و ۶۱ نفر همتا سالم بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای بررسی تعادل عملکردی از تست (TUG) Time Up and Go استفاده شد. از آزمون های آمار توصیفی، آزمون شاپیرو ویلک جهت طبیعی بودن توزیع داده ها، و در بخش آمار استنباطی با توجه به مقایسه متغیر از آزمون تی مستقل استفاده شد. هم چنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS ۲۵ مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: نتایج آزمون شاپیرو ویلک، نرمال بودن داده ها را در متغیر تعادل عملکردی تایید کرد. بین شاخص تعادل عملکردی در افراد سالم و کم توان ذهنی تفاوت معناداری وجود داشت (۰۰۱/۰ < P).نتیجه گیری: نمرات تعادل عملکردی افراد سالم به طور معناداری بالاتر از کم توانان ذهنی بود. با توجه به کاهش تعادل عملکردی و موثر بودن این توانایی در کیفیت زندگی و همچنین استقلال در فعالیت های روزمره افراد کم توان انجام تمرینات مختلف و حرکات ورزشی ویژه برای کنترل، ارتقا و حفظ تعادل عملکردی ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

تعادل عملکردی ، کم توانی ذهنی ، تحرک ، محدودیت ، عملکرد