تاثیر تمرین ترامپولین بر تعادل کودکان دارای عقب ماندگی ذهنی خفیف

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر تمرین ترامپولین بر تعادل کودکان دارای عقب ماندگی ذهنی خفیف بود. به همین منظور ۲۴کودک ۸ تا ۱۲ سال با میانگین سنی ۱.۳۰± ۱۱.۲۵ باعقب ماندگی ذهنی خفیف به صورت تصادفی از دانش آموزان مدرسه ابتدایی استثنایی اردبیل که شامل ۴۰ دانش آموز بود انتخاب شدند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در دوگروه تجربی (۱۲ نفر) و گروه کنترل( ۱۲ نفر) همسان از نظر جنس و سن قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت ۱۲ هفته، هفته ای سه بار به مدت ۳۰ دقیقه به تمرین پرداختند.. تعادل با استفاده از خرده مقیاس آزمون تعادل برونینکز – ازرتسکی(BOTMP) مورد بررسی قرار گرفت. شرکت کنندگان قبل از شروع و بعد از پایان دوره ۱۲ هفته ای برنامه مداخله ای ترامپولین مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمون ویلکوکسن برای مقایسه داده های قبل و بعد از برنامه تمرینی ترامپولین در هر دو گروه به طور جداگانه انجام شد. آزمون U من ویتنی برای بررسی تفاوت های احتمالی بین گروه تجربی و کنترل مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین مقادیر میانگین پیش آزمون تعادل ایستا و پویای گروه کنترل و گروه تجربی وجود ندارد. از سوی دیگر، هنگام مقایسه مقادیر میانگین پس آزمون تعادل ایستا و پویا گروه کنترل و گروه تجربی تفاوت معنی داری مشاهده شد. با توجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد می شود که متخصصان و کارشناسان از ورزش ترامپولین برای بهبود وضعیت تعادلی کودکان عقب مانده ذهنی بهره ببرند.

کلیدواژه ها:

عقب ماندگی ذهنی ، ترامپولین ، تعادل ، کودکان