بررسی رابطه بین باورهای خودکارآمدی نومعلمان مقطع ابتدایی و نگرش نسبت به تدریس علوم تجربی

خودکارآمدی معلمان و نگرش مثبت نسبت به تدریس از ویژگی های تاثیرگذاری است که با آموزش ارتباط تنگ اتنگی داشته و میتواندبر عملکرد تدریس معلمان و به ویژه نومعلمان تاثیر بگذارد، از اینرو این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین باورهای خودکارآمد ینومعلمان مقطع ابتدایی و نگرش نسبت به تدریس علوم تجربی انجام گرفته است. روش تحقیق روش توصیفی از نوع همبستگی می-باشد. جامعه آماری مطالعه را دانشجومعلمان فارغ التحصیل رشت هی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان، پردیس های استانفارس و بوشهر که منبعد نومعلمان نامیده می شوند ، به تعداد - ۱۴۶ نفر تشکیل میدادند که از بین آنان ۱۱۲ نفر با روش نمونه گیریدردسترس و براساس جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰)، انتخاب شدند. آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه های باورهای خودکارآمدیمعلمان در تدریس علوم تجربی شیربیگی و همکاران (۱۳۹۴) و نگرش نسبت به تدریس درس علوم تجربی تامپسون و شریگلی(۱۹۸۶) مورد ارزیابی قرار گرفتند. روایی پرسشنامه توسط صاحبنظران تایید شد و پایایی پرسشنامه های باورهای خودکارآمدیمعلمان در تدریس علوم تجربی و نگرش نسبت به تدریس درس علومتجربی با استفاده از الفای کرونباخ به ترتیب ۹۵ / ۰ و ۷۹ / ۰ بهدست آمد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و آزمونهای آماری پارامتریک با در نظر گرفتن سطح معنی داری ۰۵ / ۰و با استفاده از از نرم افزار SPSS ویرایش ۲۵ مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که نمره متغیرهای خودکارآمدی و نگرشبالاتر از میانگین مفروض و سطح متوسط میباشد و بین باورهای خودکارآمدی و نگرش نومعلمان نسبت به تدریس درس علوم تجربیدارای همبستگی معنی دار (r=۰/۳۸, P≤۰/۰۵) وجود دارد. همچنین براساس یافته های پژوهش بین خودکارآمدی نومعلمان دختر وپسر تفاوت معنی داری وجود ندارد، ولی بین نگرش نومعلمان دختر و پسر تفاوت معنی داری مشاهده شد. تحلیل یافته ها مبین ایناست که نومعلمانی که سطح باورهای خودکارآمدی خود را افزایش دادهاند، توانسته اند نگرش مثبت تری به تدریس اثربخش علومتجربی داشته باشند.

کلیدواژه ها:

باور خودکارآمدی ، نگرش ، تدریس ، علوم تجربی ، مقطع ابتدایی ، نومعلمان