تاثیر میدان مغناطیسی بر ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی گل همیشه بهار در سطوح مختلف تنش خشکی

هدف از پژوهش حاضر، کاهش اثرهای منفی تنش خشکی بر گل همیشهبهار بوسیله جریان میدان مغناطیسی به عنوان روشی سازگار با محیط­ زیست بود. این آزمایش به صورت فاکتوریل (۲ فاکتور) در قالب طرح به­طور کامل تصادفی با ۱۱ تکرار در گلخانه انجام شد. فاکتورها شامل سطوح مختلف میدان مغناطیسی (صفر، ۵/۱ و ۳ تسلا) و سطوح مختلف تنش خشکی (۱۰۰، ۸۰ و ۶۰ درصد ظرفیت مزرعه ای) بود که در طول دوره ی رشد تا گل دهی اعمال شد. نتایج نشان داد که با کاهش میزان آبیاری ویژگیهای مورفولوژیکی مانند وزن تر برگ، وزن تر و طول ریشه،  وزن تر، تعداد و قطر گل و همچنین ارتفاع بوته کاهش یافت. همچنین اثر جریان مغناطیسی بر ویژگی های بیان شده در سطح ۱ درصد معنی دار بود؛ به گونه ای که تیمار میدان مغناطیسی توانست وزن تر برگ را در سطح آبیاری ۶۰ درصد ظرفیت مزرعه افزایش دهد و وزن تر گل را در تمام سطوح آبیاری افزایش داد. میدان مغناطیسی ۵/۱ تسلا در برهم کنش با سطوح آبیاری سبب افزایش معنی دار کلروفیل کل، کربوهیدرات، پرولین و فنول کل نسبت به شاهد شد، اما تیمار مغناطیسی ۳ تسلا اثر مثبتی بر ویژگی های گیاه نداشت. به طورکلی میدان مغناطیسی با ایجاد سازوکارهای تحمل در شرایط تنش خشکی میتواند جایگزین روشهای شیمیایی با اثرهای نامطلوب بر محیط زیست شود.

کلیدواژه ها:

Landscape ، Non-Chemical ، Osmolite ، Pigment ، Water deficient ، اسمولیت ، رنگدانه ، غیرشیمیایی ، فضای سبز ، کم آبی