اثر سطوح مختلف گیاه اوجی بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی، رفتار نشخوار، فراسنجه های خونی و شکمبه ای میش های دالاق
محل انتشار: فصلنامه تولیدات دامی، دوره: 25، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 136
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAP-25-1_007
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1402
چکیده مقاله:
اثر سطوح مختلف پودر گیاه اوجی بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی، رفتار نشخوار، فراسنجه های خونی و شکمبه ای از میش های دالاق، با استفاده از ۱۸ راس میش با میانگین وزن ۳/۵±۳۸ کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. تیمارها شامل ۱- شاهد (بدون پودر اوجی)، ۲- ۲۵ گرم پودر اوجی در روز و ۳- ۵۰ گرم پودر اوجی در روز بود. سطوح مختلف پودر اوجی در میش ها اثری بر وزن انتهای دوره، افزایش وزن روزانه، میزان کلسترول، گلوکز، پروتئین کل، آلبومین، گلوبولین و نسبت آلبومین/گلوبولین خون نداشت. تغذیه میش ها با سطوح مختلف پودر اوجی، سبب کاهش قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، افزایش رفتار مصرف تغذیه ای و فعالیت نشخوار، افزایش مقدار اوره و تری گلیسرید خون شد (p>۰/۰۵). تغذیه میش ها با سطوح مختلف پودر اوجی سبب کاهش معنی دار جمیعت پروتوزوآ سه ساعت پس از خوراک دهی و افزایش pH شکمبه سه ساعت بعد از تغذیه صبح شد (p>۰/۰۵). غلظت آمونیاک شکمبه در میش هائی که ۵۰ گرم پودر اوجی در روز دریافت کردند بیشتر از سایر تیمارها بود (p>۰/۰۵). بر اساس نتایج این پژوهش، افزودن پودر گیاه اوجی تا سطح ۵۰ گرم در روز به جیره میش های دالاق، بر صفات عملکردی دام تاثیر معنی داری ندارد، همچنین بر جمعیت پروتوزوآیی و pH شکمبه اثر مثبتی نشان می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کامل عموزاده آرائی
نویسنده مسئول، گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
تقی قورچی
گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
عبدالحکیم توغدری
گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
محمد اسدی
گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
کتایون مهرانی
گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :