تاثیر کاربرد کودهای شیمیایی، آلی و زیستی بر عملکرد و صفات بیوشیمیایی موسیر ایرانی(Allium hirtifulium)

به منظور بررسی تاثیر کاربرد کودهای شیمیایی (نیتروژن، پتاسیم، فسفر به ترتیب ۹۰، ۷۰ و ۶۰ کیلوگرم درهکتار)، ورمی کمپوست (۱۰ تن در­هکتار) و کود دامی (کود گوسفندی ۱۰ تن در­هکتار) در تلقیح با کودهای زیستی بر صفات بیوشیمیایی و رشدی این گیاه به صورت تجزیه مرکب در قالب بلوک های کامل تصادفی در دو سال (۱۳۹۶-۱۳۹۴) انجام گرفت. نتایج نشان داد که اثر سال بر همه صفات، اثر کود بر همه صفات به غیر از نشاسته و گلوکز و اثر متقابل سال در کود بر همه صفات مورد اندازه­گیری به غیر از آنتی­اکسیدان، نیتروژن، نشاسته و گلوکز معنی­دار گردید، به طوری که در سال دوم آنتی­اکسیدان، نیتروژن، نشاسته و گلوکز (به ترتیب ۷۱/۴۲ و ۳۰/۲ درصد، ۴۰/۰و ۳۸/۰ میلی­گرم در گرم وزن­تر) دارای بیشترین و در سال اول (به ترتیب ۰۵/۲۹، ۴۴/۱، ۲۳/۰ و ۲۳/۰) کمترین مقدار بود. بیشترین میزان اندازه (۰۴/۸ سانتی­متر)، پتاسیم (۸۸/۱ و ۸۹/۱ درصد)، وزن پیاز (۰۹۵/۰ و ۰۹۶/۰ کیلوگرم)، پروتئین (۰۵/۱۵ و ۷۲/۱۵ میلی­گرم در گرم وزن­تر)، به ترتیب در تیمار ورمی­کمپوست در تلقیح با کود زیستی و کود شیمیایی در تلقیح با کود زیستی در سال دوم، مقدار فنل (۱۵/۱ و ۱۹/۱ میلی­گرم در گرم وزن­تر) به ترتیب در تیمار ورمی­کمپوست در تلقیح با کود زیستی در سال دوم و کود شیمیایی در­تلقیح با کود زیستی در سال دوم و فلاونوئید (۱/۱۰۷ میلی­گرم در گرم وزن­تر) و فسفر (۶۲۳/۱ درصد) در تیمار ورمی کمپوست در تلقیح با کود زیستی در سال دوم به دست آمد، هم­چنین بیشترین آنتی­اکسیدان (۲۴/۳۶) و مقدار نیتروژن (۲۹/۲) به ترتیب در تیمار ورکمپوست در تلقیح با کود زیستی در سال دوم و کود شیمیایی در تلقیح با کود زیستی در سال دوم بود و کمترین میزان اندازه (۱۶/۳)، وزن پیاز (۰۳۷/۰)، مقدار فنل (۱۶۸/۰)، فلاونوئید (۹۹/۴۸)، پروتئین کل (۸۱/۶)، فسفر (۷۵۳/۰) و پتاسیم (۸۱۱/۰) در شاهد به دست­آمد.

کلیدواژه ها:

عملکرد کمی و کیفی ، کود دامی ، کود زیستی ، ورمی کمپوست