تاثیر سطوح مختلف ضایعات کارخانه های بسته بندی خرما و سن پروار بر عملکرد و خصوصیات لاشه بره های پرواری

هدف از انجام این آزمایش بررسی اثر سطوح مختلف ضایعات کارخانه های بسته بندی خرما و سن پروار بر عملکرد و خصوصیات لاشه بره های پرواری بود. تعداد ۲۴ راس بره نر بومی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به روش فاکتوریل با سه سطح ضایعات کارخانه های بسته بندی خرما (۰، ۱۰ و ۲۰ درصد جیره) و دو سن پروار (۴/۵ ماهه با میانگین وزن ۰/۹۲±۲۳/۰۳ یا ۶/۵ ماهه با میانگین وزن ۳/۶۱±۳۱/۶۶) به مدت ۹۰ روز پروار شدند. نتایج آزمایش نشان داد که سن پروار بر افزایش وزن روزانه، خوراک مصرفی وضریب تبدیل خوراک تاثیر معنی داری داشت (۰/۰۱>P). بره های ۶/۵ ماهه نسبت به بره های ۴/۵ ماهه افزایش وزن روزانه بالاتری داشتند اما با توجه به ماده خشک مصرفی کم تر بره های ۴/۵ ماهه، ضریب تبدیل خوراک بره های ۴/۵ ماهه بهتر بود. سطوح مختلف ضایعات کارخانه های بسته بندی خرما تاثیر معنی داری بر افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک نداشت. بره های ۶/۵ ماهه بازده لاشه بالاتری داشتند و درصد وزن اندام های داخلی آن ها نسبت به بره های ۴/۵ ماهه کم تر بود (۰/۰۵سن پروار و درصد استفاده از ضایعات بسته بندی خرما روی عملکرد یا خصوصیات لاشه تاثیر معنی داری نداشت. در کل مشخص شد پروار بره ‎های ۴/۵ ماهه نسبت به بره های با سن ۶/۵ ماه، با توجه به ضریب تبدیل غذایی مناسب ، بهتر بوده و ضایعات کارخانه های بسته بندی خرما می ‎تواند تا ۲۰ درصد ماده خشک جیره در تغذیه بره ‎های پرواری استفاده شود.

کلیدواژه ها:

خصوصیات لاشه ، سن پروار ، ضایعات کارخانه های بسته بندی خرما ، عملکرد پروار